Het goede voornemen voor 2014: JOMO
Het is vandaag voor het eerst dit jaar dat ik drie keer opnieuw Facebook heb geopend. Ik heb mijn goede voornemen om slechts één maal per dag te facebooken in 2014 precies een week volgehouden.
Het beviel overigens prima: één keer per dag Facebooken is meer dan genoeg. Dat heb ik vandaag gemerkt, want de tweede en derde keer dat ik naar de blauwe website terugkeerde, was er helemaal niets bij gekomen dat niet tot morgen had kunnen wachten.
Op internetdieet
Het zou heel goed kunnen dat u zich ook had voorgenomen minder te facebooken in 2014. Of minder te twitteren. Minder vaak uw telefoon uit uw zak te halen. Voortaan echt de krant te lezen in de trein/bus/tram/boot in plaats van het schermpje van uw smartphone. Minder lang ’s avonds op de bank met de iPad op schoot te zitten. Tijdens een slapeloze nacht geen heil op internet te zoeken, maar bij een kopje thee.
Waarschijnlijk staat ‘op internetdieet’ in de top vijf van goede voornemens. Dat weet ik omdat het vorig jaar ook al zo was. En omdat allerlei mensen om mij heen óók dat voornemen hadden. Meer boeken lezen, meer buiten zijn. Meer mindfulness, minder ongecontroleerd websurfen. “Bewust internetten in plaats van bewusteloos,” zei een deskundige van Mijn Kind Online laatst. Dat is niet per se iets dat we aan onze kinderen moeten leren maar vooral, lijkt me, aan onszelf. Computerbedrijf Apple maakte zelfs een op internet veel besproken kerstspotje over dit thema, waarin tegen het vooroordeel wordt ingaan dat veel met je iPhone bezig zijn echt contact in de weg staat.
Eerst was er FOMO
Een van mijn kennissen gaat standaard de laatste twee weken van december van alle sociale media af. En een van mijn vriendinnen heeft haar Facebookaccount definitief opgeheven. Een ander leeft expres zonder smartphone. In Japan zijn al klinieken voor mensen met internetverslavingen.
Kortom, dat is erg van nu.
Logisch, want het virtuele leven slokt ons op. Niet alleen het feit dat we constant bereikbaar zijn, maar ook al het nieuws. Alles wat we te weten kunnen komen, dag en nacht. De nooit stoppende stroom van informatie. Over de wereld. Over onze vrienden. Over alles wat er te doen is en te zien en te weten. Over alles wat we nét gemist hebben of niet willen missen. Waarschijnlijk lijdt mijn hele generatie en misschien die daarboven inmiddels ook aan FOMO, oftewel de fear of missing out.
Nu is er JOMO
Maar vanaf nu wordt het anders. Vanaf nu gaat ons voornemen wel lukken. Gaan we minder rusteloos en bewusteloos over internet struinen, enook weer eens gewoon over straat. 2014 wordt namelijk het jaar waarin we JOMO ontdekken, volgens de mensen die verstand hebben van de toekomst: oftewel de joy of missing out. Hoe fijn en rustig het eigenlijk is, als je alles mist.
Het genot van net te laat zijn, van er niét bij zijn en het pas later zien op Facebook. Of helemaal niet, want zo boeiend was het eigenlijk helemaal niet.
Mijn goede voornemen om minder te facebooken gaat morgen opnieuw van start. Ook lees ik ‘s avonds en ‘s nachts geen berichten of mails meer die binnenkomen (ja, serieus, er komen ’s nachts berichten of mails binnen). Ik ga op zoek naar die ‘joy’. Als het wat is, zal ik het u laten weten.
Op een bijzonder rustig jaar.
