Vredesconferentie Syrië, dag 1: gespannen sfeer en een te lange speech
Onder leiding van VN-secretaris-generaal Ban Ki Moon begon woensdag de vredesconferentie voor Syrië, waar vertegenwoordigers van zo’n veertig landen samen een einde hopen te maken aan de Syrische burgeroorlog. Maar erg soepel verliep de eerste dag niet.
De verwachtingen vooraf aan de conferentie zijn laag, sommigen zijn zelfs behoorlijk pessimistisch over de uitkomst. Zo gaf de Iraanse president Rohani voorafgaand aan de opening al aan dat er waarschijnlijk geen oplossing gaat komen. Desalniettemin gingen de vredesbesprekingen gewoon van start.
De Russische minister van Buitenlandse Zaken, Sergei Lavrov, riep tijdens zijn speech ‘externe factoren’ op zich niet te bemoeien met de Syrische binnenlandse aangelegenheden, dat onmiskenbaar kan worden aangezien als een opmerking richting de Verenigde Staten. John Kerry, de Amerikaanse minister van Buitenlandse Zaken, vindt dat president Assad van Syrië op geen enkele manier een rol kan spelen in de overgangsregering.
Tot zover verloopt de conferentie rustig, maar dat verandert wanneer de Syrische minister van Buitenlandse Zaken al-Moallem aan het woord is. Na twintig minuten onderbreekt Ban Ki Moon hem met het verzoek de speech snel af te ronden. En dat viel niet goed, met een woordenwisseling tot gevolg.
Ban: ‘Kunt u afsluiten alstublieft?’
Al-Moallem: ‘Ik heb 12 uur in een vliegtuig gezeten om hier te komen. Ik heb een paar minuten meer nodig om mijn speech af te ronden. Dit is Syrië.’
Ban: ‘Hoeveel tijd heeft u nog nodig?’
Al-Moallem: ‘Ik denk 5 tot 10 minuten.’
Ban: ‘Nee, nee. Ik geef u straks nog een gelegenheid om te spreken.’
Al-Moallem: ‘Nee, ik kan mijn toespraak niet opsplitsen, ik moet doorgaan. Ik zal mijn best doen om snel te zijn.’
Ban: ‘Kunt u afsluiten in 1 tot 2 minuten?’
Al-Moallem: ‘Nee, dat kan ik u niet beloven. Ik moet mijn speech afmaken. U woont in New York, ik in Syrië. Ik heb het recht de Syrische versie te vertellen op dit forum. Na drie jaar van lijden is dit mijn recht.’
Ban: ‘We moeten een constructieve en harmonieuze dialoog houden. Onthoudt u zich alstublieft van provocerende retoriek.’
Al-Moallem: ‘Het is constructief, ik beloof het u. Laat me uitspreken.’
Ban: ‘In 2 tot 3 minuten alstublieft. Ik geef u straks een volgende mogelijkheid.’
Al-Moallem: ‘U sprak 25 minuten. Ik moet ten minste 30 minuten spreken.’
Waarop al-Moallem rustig vervolgde. Opnieuw onderbreekt Ban Ki Moon hem met de vraag of hij nog één zin wil zeggen en dan wil afronden.
Dag één was kortom turbulent en licht agressief. Dat belooft wat voor dag twee.
