In zee met Doyen Sports? Misschien maar liever niet
Deze week verkocht FC Twente de transferrechten van vier van z’n spelers aan de Doyen Sports Group, een Maltese investeringsmaatschappij.
Je hoeft niet lang te googelen om te begrijpen in de armen van elke magnaat Twente zich – en z’n spelers, onder wie de zestienjarige Bilal Ould-Chikh, die nog nooit in het eerste voetbalde – heeft gestort.
Wie op de site van Doyen kijkt, komt terecht bij een paar opgewekte nieuwsberichtjes en een bescheiden lijstje spelers die bij de Maltezen onder contract staan. Onder hen supersterren als Radamael Falcao en Alvaro Negredo en Nederlandse talenten als Ola John en Zakaria Labyad.
Wat is Doyen?
Zelf noemt men het bedrijf een ‘alternative source of financing for football clubs and football PLC’s’. Dat klinkt sympathiek.
Hoe werkt Doyen dus?
Wanneer een club om snelle cash verlegen zit, verpatst het een percentage van de transferrechten van z’n meest veelbelovende spelers aan Doyen.
Wat doet Doyen nog meer?
Ze zijn erg trots op het vers getekende contract met de verlopen tennisgod Boris Becker en met de deal waardoor ze de beeldrechten van Neymar de komende jaren mogen uitbaten.
Wie zit er achter Doyen?
Jorge Mendes, onder anderen.
(Wie is Jorge Mendes?
Ondanks dat zijn naam zelden in de krant staat en dat hij nooit op televisie komt, staat het internet vol met informatie over Jorge Mendes. Met name de Britse krant The Guardian heeft op het gebied van de handel en wandel van Jorge Mendes uitstekend werk verricht.
Met alle informatie die nog volgt is het goed te onthouden dat Jorge Mendes eerst en vooral een mislukte voetballer is. Na een mislukte loopbaan als semiprof, volgde een deprimerende levensfase waarin hij als DJ trachtte door te breken. Ook geen succes. Vervolgens bakte hij er ook als zakenman weinig van: hij had een eigen videotheekje en een nachtclub, maar nog altijd stroomden de miljoenen nog niet binnen.
In 1996 bracht hij als beginnend zaakwaarnemer de bevriende doelman Nuna Espirito Santo (wat een naam trouwens) van het nietige Vitoria Guimaraes naar Deportivo La Coruna. Vrij knap, vooral omdat Nuno bepaald niet bekendstond als een groot keeperstalent en dat Deportivo op dat moment een van de beste ploegen van Europa was.
Toch bleef verder succes uit. Jorge Mendes leek geboren voor de flater.
Tot 2002.
Toen begeleidde hij de schriele tiener Hugo Viana van zijn transfer van Sporting Lissabon naar Newcastle United. Inmiddels had Jorge een heus voetbalmakelaarsbedrijfje GestiFute en met het percentage van de transfersom (12 miljoen euro) begon GestiFute eindelijk te draaien.
Kort daarna benaderde Sporting GestiFute: de Premier League werd met de dag beter en kapitaalkrachtiger – de club wilde de handen ineen slaan om daar een zo vet mogelijk slaatje uit te slaan en z’n beste spelers voor irreële bedragen naar Engeland te brengen.
Een jaar later vertrok het grootste Sporting-talent van allemaal als eerste: Cristiano Ronaldo verhuisde naar Manchester United. Het maakte van Jorge Mendes met de klap een van de belangrijkste voetbalmakelaars van Europa.
Vrij vlug na de Champions League-winst van Mourinho’s FC Porto, vertrok The Special One naar Chelsea. De man die hem jaren als manager terzijde had gestaan, stond op het punt hem bij Liverpool onder te brengen, tot Jorge Mendes tussenbeide kwam en Mourinho naar Londen dirigeerde. Dat was immers de plek waar het oliegeld zonder nadenken over de balk werd gesmeten.
In hoog tempo graaide Mourinho de miljoenen uit het geldpakhuis van Roman Abramovich en trok om te beginnen Ricardo Carvalho en Paolo Ferreira aan. Beide spelers werden net als hij begeleid door Mendes en Mendes begeleidde zowel club als spelers bij de onderhandelingen, verdiende voor die dubbelpettige activiteiten ook twee keer zoveel commissie en verdiende bovendien ook nog twee miljoen pond voor andere activiteiten, te weten ‘het faciliteren van de voortgang van de onderhandelingen’, ‘het zorg dragen voor het welbevinden van de speler’ en ‘het optreden als raadgever wat betreft beeldrechten’.
In de jaren die volgden zouden nog talloze Mendes-spelers naar Chelsea komen: Tiago, Deco, Quaresma, Maniche en Meirelles; de meesten onder supervisie van Luiz Felipe Scolari, de man die Mendes na het EK van 2008 bij Chelsea had ondergebracht.
Overigens: geen van die spelers werd in Londen werkelijk succesvol.
(De man met wie Mendes in die jaren nauw samenwerkte bij zowel Manchester als Chelsea, Peter Kenyon, werkt inmiddels voor Mendes’ bedrijf.)
Onderwijl breidde Mendes zijn jachtterrein verder uit. Bij Manchester kwamen in korte tijd Anderson en Nani naar United – die laatste pas toen hij op het laatste moment zijn agent dumpte en bij Mendes tekende. Ook de Portugees Bebe kwam van Guimaraes naar United, voor een grandioos bedrag in ruil waarvoor hij maar liefst twee competitiewedstrijden speelde. Toen Alex Ferguson eens werd bevraagd naar die transfer, zei hij: ‘Ik heb Bebe nooit zien spelen, ik voer blind op de expertise van mijn voormalige assistent Queiroz.’
Carlos Queiroz was ook een klant van Jorge Mendes.
En met de 81 miljoen euro kostende transfer van Ronaldo van United naar Real Madrid kreeg de oud-videotheekeigenaar ook daar een voet tussen de deur. Toen een jaar na Ronaldo Mourinho in Madrid arriveerde, contracteerde hij reeds in z’n eerste werkweek Angel di Maria en Ricardo Carvalho – twee Mendessers. Een jaar later volgde de Fabio Coentrao – die vervolgens zelden werd opgesteld. Ook aan de transfers van Mesut Ozil en de minder begrijpelijke overgangen van Nuri Sahin en Hamit Altintop leverde Mendes een niet onaanzienlijke bijdrage.
In totaal betaalden Chelsea, United, Real en Atletico Madrid het voorbije decennium ruim een half miljard voor spelers uit de stal van GestiFute.
Inmiddels richt Mendes zich dus ook op het kopen van percentages van spelers, die daarna – verrassend – ook weer terecht komen bij clubs in zijn netwerk: FC Porto, Benfica, Sporting Lissabon, AS Monaco, Atletico Madrid of Chelsea.
Wie miljardair wil worden, begint tegenwoordig met een been van Ola John of de romp van Quincy Promes. Als het al legaal is; fris is het niet).
Moet je met Doyen willen samenwerken?
Als je een beetje een opportunistische clubleider bent, is het misschien wel zo handig.
Als je geen angst hebt voor ondoorzichtige Maltese maatschappijtje ook.
Maar als je gewoon een keer nuchter nadenkt en een uurtje googelt, dan moet je vriendelijk glimlachen en de deur dichtsmijten voor Jorge Mendes er een voet tussen gestoken heeft.
Bronnen
Naast The Guardian hebben ook Nederlandse voetbalblogs als Buitenkantvoet.com en Catenaccio.nl fraaie overzichtsartikelen over de handel en wandel van Jorge Medes gepubliceerd.
