Hoe Sotsji een Stasidorp werd en Nederland een laf land
Als sportliefhebber zit ik graag voor de televisie te joelen bij alles wat onze jongens en meisjes bij elkaar schaatsen, hockeyen of snowboarden. Zomerspelen, Winterspelen, Wereldkampioenschappen, JG zit er klaar voor.
Dat enthousiasme verdween toen duidelijk werd dat de winterspelen in Sotsji zouden worden gehouden. Sotsji! Een van origine bij tsaren en communistische partijleiders geliefde badplaats. Naast die politiek onhandige status kent het gebied een voor Winterspelen onhandig klimaat, namelijk gematigd subtropisch. Je mag blij zijn áls er al sneeuw valt, laat staan een flinke hoeveelheid. Verder kun je je afvragen of het handig is om de Spelen in een land te organiseren dat geleid wordt door een megalomane machtswellusteling omringd door corrupte partij-idioten.
Afluisterdorp
O nee, dom van mij, het gaat niet om politiek. Het gaat om de sport. Dûh. Dat Poetin een dictatoriale gek is in een land waar systematisch mensenrechten worden geschonden, doet daar niets aan af. Sport staat buiten de politiek. Wanneer onthoud ik dat nou eens!
Ondertussen is Sotsji een streng bewaakt afluisterdorp geworden. De geheime dienst FSB, de opvolger van de KGB, heeft zijn jarenlange ervaring enthousiast ingezet. Sotsji is veranderd in een soort van Madurodam van de DDR, een mini Stasiland. Er staat dan wel geen fysieke muur om de stad heen, met wachttorens en keurig aangeharkte Todesstreifen. Nee, er is een veel moderner muurwerk om de stad heen gebouwd, opgetrokken uit een retesnel 4G-netwerk dat continu de gegevens van alle bezoekers in Sotsji opslaat. Ja, ook de Willy Wartaal van onze koning, van Rutte, alle journalisten, sportliefhebbers en van Erica Terpstra haar telefoontjes met de dalai lama. En nee, de Nederlandse autoriteiten wisten hier niets van.
Eerlijk potje schaatsen
De data van alle bezoekers wordt opgeslagen in een enorme database, waar ze drie jaar lang worden bewaard. De communicatiediensten (zoals telecom-en- internetproviders) worden gedwongen hieraan mee te werken. Hiervoor is in november speciaal een wet opgesteld, een supersonische afluisterwet, waardoor ons mooie sportfestijn extra luister krijgt. Want het gaat uiteindelijk om de sport, mensen. Om een eerlijk potje schaatsen, rodelen of sneeuwbuikschuiven, zonder dat iedereen ongezellig politiek verantwoord gaat lopen doen. Kom op nou, die sporters hebben zich allemaal de tyfus getraind, die moet je niet opzadelen met strafkampen in Siberië waar mensen worden afgetuigd of verdwijnen. Het moet wel leuk blijven, natuurlijk. Dus gaan we allemaal naar Sotsji. Het koningshuis, de regering, allemaal toffe jongens die goed snappen wat sport betekent, namelijk: wedstrijdjes houden, ook al vinden die plaats in de achtertuin van een gestoorde despoot die in zijn kelder mensen vasthoudt en mishandelt.
Land van buigend gras
Nederland is een laf land geworden. Een land van buigend gras. Van laf lachende politici en laf lachende inwoners. Een land van zeep-en-shampooreclame. Een land zonder sterk progressief verzet, zonder vuist op tafel, zonder (nieuwe) helden, zonder visie. Een land dat verlaten is door oude politieke helden als Jan Marijnissen, Femke Halsema, mensen die hun bek opentrokken. Het opnamen voor de zwakkeren. Het huidige links is verworden tot een lui aan elkaar geklonterd establishment dat geen duidelijk gezicht meer kent, waardoor het de verbinding met het volk heeft verloren en de weg vrij is gekomen voor ijdele peroxidemannetjes die datzelfde volk zogenaamd vertegenwoordigen.
Het wordt tijd dat er weer eens bloed gaat kruipen waar het niet gaan kan. Dat (jonge) verstandige mensen in verzet komen. Tijd voor een duidelijk progressief tegenwicht.
Tuitert op gitaar
In de tussentijd hoop ik dat de sporters in Sotsji een daad stellen. Dat hoeft niet groots te zijn. Een zwarte band dragen, een vuist in de lucht steken tijdens een medaille uitreiking, whatever. Als ze maar íets doen. Moed tonen. Zoals die meiden van Pussy Riot. Speelt Tuitert niet gitaar? Ik lever het protestlied wel. Doen Wüst en Kramer tweede stem. Kleintje Pils in de achterhoede, werd het toch nog gezellig.
