De oudste voetballer ooit staat niemand in de weg
Wie zich weleens heeft afgevraagd hoe de Kuifje-republiek Bordurië er in werkelijkheid uit zou zien, kan een bezoekje aan de vrolijke Russische deelrepubliek Oedmoertië overwegen.
De mannen zijn er rijk besnord, de honden bijtgraag en op pottenkijkers zitten ze er niet te wachten.
Daar, waar de onherbergzaamheid van Rusland ongemerkt overvloeit in de onherbergzaamheid van Siberië, in een grauwe provinciestad met de naam Izjevsk, speelt een voetbalclub met de naam FC Sojoez Gazprom Izjevsk.
Zeg maar Gaz-Gaz.
Een zwarte karateband
Gaz-Gaz bestaat 25 jaar. De club is opgericht door een man die Vladimir Toemajev heet. Vladimir Toemajev is een bijzondere man: hij begint de dag nog altijd met een fikse bosloop en ’s avonds plakt hij daar een karatetraining of een paar kilometer zwemmen aan vast.
Vladimir Toemajev is 63 jaar. In zijn kantoortje ligt – naast een door de hele selectie van Schalke 04 gesigneerde bal, een zwarte karateband en een standaardje voor de winnaar van een regionaal veteranentennistoernooi – een medaille die hij kreeg op 29 oktober 2005. Het is een prijs voor de oudste professionele Russische profvoetballer ooit. Toemajevs leven is een eregalerij met maar één onderwerp.
De voetballoopbaan van Vladimir Toemajev begon op zijn 41ste, toen hij als een van de talloze getikte Russische gasmiljardairs zijn eigen voetbalclub oprichtte en zichzelf twee functies aanmat: die van voorzitter, en die van spits.
In de 150 officiële wedstrijden die hij uiteindelijk speelde in de Russische tweede divisie, scoorde hij slechts negen doelpunten. Op de vraag van een journalist waarom de trainer de bejaarde eigenaar toch iedere week weer opstelde, antwoordde deze: “Hij staat toch niet in de weg?”
Zijn laatste wedstrijd vond uiteindelijk plaats in de laatste wedstrijd van het seizoen in de Russische tweede divisie. Het was 29 oktober 2005 en Vladimir Toemajev was bijna 59. Jaar. Jong.
Bij een 2-1 voorsprong dribbelde hij het veld in, om kort voor tijd de winnende 3-2 te scoren uit een rebound van een in eerste instantie gemiste strafschop.
Te mooi om waar te zijn. Bijna dan toch.
Overlever
Vandaag de dag hangen de kicksen van Vladimir Toemajev al weer een tijdje aan de wilgen. Hij legt zich nu toe op andere sporten, en op het overleven in de wildernis. In interviews zegt hij regelmatig: “Waar ter wereld je me ook in een bos achterlaat, als ik een geweer bij me heb, kom ik er levend uit.”
Vermoedelijk nog met een trofee voor in zijn kantoortje ook.
