Spring naar de content

Weekoverzicht 12: Minder Marokkanen, meer D66 en geen Twitter

Elke week geeft HP/De Tijd een overzicht van de belangrijkste nieuwsgebeurtenissen van de voorgaande week. In woord en beeld. 

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

Wilders wil aandacht, Wilders krijgt aandacht. Een week eerder zei hij tegen de NOS minder Marokkanen te wensen in Nederland, maar afgelopen woensdag stookte hij het vuur hoog op door zijn achterban toe te spreken. De speech werd vergeleken met een speech van Joseph Goebbels, en veroordeeld door een ziedende menigte.

Het Samenwerkingsverband van Marokkaanse Nederlanders kondigde aan aangifte te zullen doen tegen de PVV-leider. Vicepremier Lodewijk Asscher nam namens het kabinet afstand van de uitspraak, en premier Rutte deelde (na lang twijfelen) mee niet meer te willen samenwerken met de partij.

Voor een aantal PVV’ers was de uitspraak bovendien de politieke druppel. Donderdag stapte kamerlid Roland van Vliet op, op de voet gevolgd door Joram van Klaveren. En het aantal opgestapte PVV-leden bleef ook dit weekend toenemen. Door heel het land gooiden leden hun Wilders-vlaggetjes en –sjaals in de prullenbak. (Overigens geheel volgens verwachting van Carine Damen, die in ons maartnummer schreef over ‘de sekte’ PVV en hoe deze uiteindelijk zal imploderen.)

Maar het waren natuurlijk de gemeenteraadsverkiezingen waar het woensdag allemaal om te doen was. Ook voor Wilders. Hij kwam als grootste uit de bus in Almere, maar verloor in Den Haag van D66. De partij van Pechtold won ook in Utrecht en Amsterdam. En in onze hoofdstad is dat een historische zege, aangezien de PvdA daar sinds 1949 de meest zetels had. Voor de partij van Diederik Samsom waren de gemeentelijke verkiezingen van dit jaar dan ook desastreus.

uitslag
Bron: nrc.nl

Ook de VVD verloor. Ruim drie procent van het aantal raadszetels. Premier Rutte sprak tegenover de NOS over de nederlaag voor de VVD:

Maar onderwijl, in Turkije. Daar zijn democratie en vrijheid van meningsuiting opnieuw ver te zoeken. Premier Erdogan blokkeerde daar de website van het sociale medium Twitter. Op Twitter verschenen gesprekken waarop te horen is hoe Erdogan zijn zoon vraagt contant geld te verwijderen uit een woning, uit angst voor onderzoek naar corruptie. Erdogan was woest. En als je de schrijvers van de tweets niet kunt aanpakken, dan leg je toch gewoon het hele medium plat?

Dit had Turk en niet-Turk te zeggen over deze internetcensuur. Op Twitter natuurlijk, want er zijn meerdere wegen die naar Rome leiden: