De zoektocht naar vlucht MH370: de tijd dringt, de frustratie stijgt
Spreek de volgende zin eens hardop uit: Good night, Malaysian three seven zero. En doe nu eens hetzelfde met: All right, good night. Best wel verschillend, niet? Behalve ‘good night’ lijken er weinig overeenkomsten te zijn. Het rijmt niet eens.
Gisteren bleek dat het laatste contact met de vermiste Boeing 777 van Malaysian Airlines niet ‘All right, good night‘ is geweest, maar ‘Good night, Malaysian three seven zero‘. Hoe kan het dat dergelijke informatie pas na meer dan drie weken bovenkomt? Zat er veel ruis op de zender? Had degene die het bericht beluisterde watjes in z’n oren? Was ie dronken? Knoeide iemand koffie over het transcript? Is het bericht überhaupt door meerdere mensen beluisterd? Maleisische autoriteiten geven geen verklaring.
Het onderzoek naar het vliegtuig dat op 8 maart met 239 mensen aan boord van de radar verdween, verloopt sowieso niet bepaald soepel. De halve wereld zocht en zoekt mee: Maleisië, China, India, Australië, Frankrijk, Korea, Japan, Amerika. Zelfs particulieren kunnen vanaf hun computer mee speuren naar mogelijke wrakstukken. Al meerdere keren berichtten media dat er resten waren gezien. Zondag nog werden er vier ‘veelbelovende’ oranje objecten in zee gespot: het bleken oude vissersuitrustingen.
Hoewel er dus nog veel onduidelijkheid heerst, beweert Malaysian Airlines wel degelijk ‘onomstotelijk bewijs’ te hebben dat het toestel in zee is gestort en er geen overlevenden zijn. Maar waar is dat bewijs dan?, vragen achterblijvende familieleden zich af. Terwijl de tijd dringt – de zwarte doos kan tot 30 dagen na een crash signalen uitstralen, daarna valt de batterij uit – stijgt de frustratie.
Maandag kwamen tientallen Chinese familieleden bij elkaar in Kuala Lumpur, om opheldering te eisen van de premier van Maleisië. Ze verdenken de Maleisische autoriteiten ervan informatie achter te houden. Ook gingen ze samen naar een tempel, waar ze zongen, kaarsjes aanstoken en mediteerden. Zolang zij geen bewijs hebben dat hun geliefden daadwerkelijk zijn omgekomen, zullen ze ergens hoop houden dat ze op een onbewoond eilandje wachten tot ze gevonden worden.
