En dan bedoelen we niet de achterkant van de hoes waarop de nummers die op het album staan worden vermeld. Nee: wat als je het oogpunt waaruit je de hoes ziet een halve slag draait? Kunstenaar Harvezt liet zijn fantasie de vrije loop.

Bekijk hier de gehele serie The Dark Side of the Covers van Harvezt.

Abbey Road, The Beatles, 1969.

Deze wereldberoemde foto is gemaakt door de Schotse fotograaf Iain McMillan (1938 – 2006), de compositie werd bedacht door Paul McCartney. Op 8 augustus 1969, omstreeks half twaalf in de ochtend, is deze foto geschoten. Op Abbey Road inderdaad – de straat waarnaar het album is vernoemd en waar de vaste studio van de Fab Four was gevestigd. McMillan kreeg tien minuten om een foto te maken. Hij stond op een ladder, midden op de weg, een verkeersagent hield het verkeer tegen. Hij schoot zes foto’s, waarvan de vijfde uiteindelijk werd gebruikt.

___

Nevermind, Nirvana, 1991.

Nevermind is het tweede studioalbum van Nirvana, de band van de legendarische Kurt Cobain. Openingstrack: Smells Like Teen Spirit. Het idee voor de platenhoes is ontstaan toen Cobain, samen met drummer Dave Grohl, naar een documentaire over onderwaterbevallingen keek. Art-director Robert Fisher vond in een fotoarchief wat foto’s van een zwemmende baby, maar het archief wilde 7500 dollar per jaar voor het gebruik van de foto. Dat was te duur. Fisher stuurde een door hem zelf ingehuurde fotograaf naar een zwembad, die schoot vijf plaatjes van een zwemmende baby and the rest is history.

___

Metallica, Master of Puppets, 1986.

Het derde studioalbum van de Amerikaanse metalband Metallica heet Master of Puppets (1986.) Dit is het laatste album waarop bassist Cliff Burton meespeelt – Burton kwam om het leven bij een busongeluk in Zweden, juist op het moment dat de band dit album aan het promoten was.

___

Kraftwerk, Computerwelt, 1981.

Cumputerwelt is het achtste studioalbum van Kraftwerk. Thema van het album: de opkomst van computers in de moderne samenleving. De computer op de voorkant van de hoes is, op de keper beschouwd, helemaal geen computer, maar een Hazeltine 1500: een computerterminal.

___

Pink Floyd, The Dark Side of the Moon, 1973.

De cover van The Dark Side of the Moon van Pink Floyd is onbetwist een van de meest iconische platenhoezen van de vorige eeuw. Het ontwerp voor de hoes is gemaakt door Storm Thorgerson, de uitwerking is gedaan door George Hardie. Natuurkundigen merkten meteen al op dat de kleur indigo ontbreekt in het prisma. En dat klopt: het prisma op de cover bestaat uit zes in plaats van zeven kleuren. Is dit een verwijzing die wij niet begrijpen of is het een fout van de ontwerper? Neen. Thorgerson verklaart: ‘Zonder indigo ziet het er gewoon veel mooier uit.’

___

David Bowie, Alladin Sane, 1973.

Alladin Sane van David Bowie. De naam van het album kan ook gelezen worden als A lad insane. Het album is geschreven tijdens zijn tournee door de Verenigde Staten. Over die periode zegt hij: ‘Ik maakte de reis met gemengde gevoelens. Natuurlijk, ik wilde op het podium staan. Maar aan de andere kant wilde ik niet tussen al die rare mensen vertoeven.” Deze vorm van ‘schizofrenie’, zoals Bowie het zelf noemt, is weergegeven in de cover. De bliksemschicht moet de ‘duality of mind’ weergeven.

___

 Iron Maiden, Killers, 1981.

De cover van het tweede album van Iron Maiden is ontworpen door Derek Riggs en introduceert de mascotte van de band, Eddie.

___

The Velvet Underground, The Velvet Underground & Nico, 1967.

Andy Warhol vernieuwde niet alleen de kunst, maar ook de popmuziek. Dit is de iconische cover van het debuutalbum van The Velvet Underground. Welbekend is de banaan op de voorkant die ook daadwerkelijk gepeld kon worden. Deed je dat, dan kwam er een roze banaan tevoorschijn. (Alleen in de eerste druk, latere edities hadden geen banaan met lipje.) Voor het maken van deze hoes moesten speciale machines worden aangeschaft – anders kon de banaan niet gepeld worden. Maar platenmaatschappij MGM betaalde dat graag – alles wat Warhol deed was in die tijd immers al hot.

___

Rage Against the Machine, Evil Empire, 1996.

De titel van het album is geïnspireerd op een uitspraak van de voormalig president van de Verenigde Staten, Ronald Reagan, die de Sovjet Unie een ‘evil empire’ noemde. De ‘E’ op het t-shirt van de man op de cover was origineel een ‘C’ – de titel van het album was in eerste instantie dan ook Crime Buster, gebaseerd op een fictieve superheld die in de jaren veertig en vijftig van de vorige eeuw populair was onder jongeren.

___

Bruce Springsteen, Born in the USA, 1984.

De titeltrack van Born in the U.S.A. inspireerde fotograaf Annie Leibovitz tot het maken van deze foto. Sommigen dachten dat Springsteen op de foto tegen de Amerikaanse vlag urineert. ‘Die associatie is nooit mijn intentie geweest’, zegt Springsteen. ‘We maakten veel verschillende foto’s. Uiteindelijk bleek dat mijn kont beter geschikt was voor de cover dan mijn gezicht, dus die staat op de hoes. Maar er zit geen geheime boodschap of wat dan ook in.’

___

The Beatles, Yellow Submarine, 1969.

De tiende van The Beatles. Wat opmerkelijk is aan deze cover, is dat de hoezen in de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk in details van elkaar verschillen. De ondertitel op de Britse plaat is ‘Nothing is real’, een zinnetje uit Strawberry Fields Forever. Dit zinnetje staat niet op de Amerikaanse cover. Waarom dat is? Geen idee. Wel staat er op de Amerikaanse cover: ‘Selections by the Beatles plus original film music.’

___

Deep Purple, Deep Purple in Rock, 1970.

In sommige landen, bijvoorbeeld in Mexico, bevatte de elpee de single Black night. Harvezt heeft zich daardoor laten inspireren bij het maken van ‘de achterkant’ van deze plaat.

___