De grote Eurovisie Songfestival voorbeschouwing
Gaat het nog wat, met de zenuwen? Chips in huis gehaald? Pantoffels voor de bank gezet? Vanavond komen we te weten of The Common Linnets de eerste voorronde van het Songfestival doorkomt. Het zal er om spannen, want de concurrentie mag er zijn. Een bloemlezing.
Nederland kiest dit jaar met de mierzoete poldercountryinzending van Ilse de Lange en Waylon wederom voor een ingetogen inzending. Waarschijnlijk is dat een slimme keuze, want de laatste keer dat we een wat meer extraverte inzending lieten meedingen was in 2009, toen de Toppers een eerloze voorlaatste plek in de voorrondes wisten te behalen.
IJsland
Gelukkig zijn er ook landen die het anders aanpakken. IJsland bijvoorbeeld. Met de inzending No Prejudice van Pollaponk komt het meeste noordelijke land van Europa op de proppen met een lied dat nog het meest doet denken aan het hitje Narcotic van de Duitse band Liquido uit 1998. Niets kalms aan, maar wel met een potentieel hitrefreintje dus, en dat is al heel wat.
Rusland én Oekraïne
Ook subtiel gedaan van de organisatie in Denemarken: aan deze eerste voorronde doen zowel Rusland als de Oekraïne mee. De titel van de Russische inzending is Shine (ja, zo heette de inzending van onze eigen Toppers óók!) en wordt vertolkt door twee vrijwel identieke zeventienjarige zusjes. Een potentiële natte Songfestivaldroom dus. De Tolmachevy Sisters zijn muzikaal helaas niet echt getalenteerd, wat overigens geen enkele invloed zal hebben op het al dan niet succesvol doorkomen van deze eerste ronde.
Gelukkig zet Oekraïne de tegenaanval in met een sterke tegenkandidaat. Wat Rusland kan, kunnen wij ook, zullen de muzikale bazen van het land gedacht hebben, want prompt stuurt ook Oekraïne een bloedmooie zangeres naar de jaarlijkse liedjeswedstrijd. Maria Jaremtsjoek is volgens kenners het antwoord van de Oekraine op Katy Perry. En inderdaad: met het nummer Tick-Tock weet ze ongeveer net zoveel muzikale vernieuwing te brengen als haar Amerikaanse evenbeeld.
België
Niet alleen zouden ze ons op het aankomende WK wel eens slaag kunnen geven, ook het Songfestival kunnen we best verliezen van onze zuiderburen. Niet dat de Belgische inzending Axel Hirsoux nu visueel zo’n aantrekkelijke présence uit de mouw weet te toveren, maar de Waal knalt er met de powerballad Mother wel een instant (franstalige) Songfestivalklassieker uit waar Celine Dion nog een puntje aan kan zuigen.
Moldavië
De Moldavische inzending van dit jaar kreeg de titel ‘Maybe’ en dat lijkt een toepasselijke. Want misschien, héél misschien, lukt het Valentina Monetta dit jaar wél de voorrondes door te komen. De afgelopen twee (!) jaar slaagde ze daar namelijk niet in. Volhardend is Monetta dus zeker. En slim ook, want de Moldavische inzending van dit jaar werd geschreven door Ralph Siegel, die ook verantwoordelijk was voor het winnende lied van 1982, Ein bisschen Frieden. Toch een beetje verontrustend: Siegel tekende in totaal al 23 keer voor een Songfestival-inzending.
