Interview: Rachel van de Pol redt de wereld door één goede daad per dag
Ze is al bijna een half jaar bezig en voert vandaag haar 140ste goede daad uit: Rachel van de Pol startte op 1 januari van dit jaar Ikreddewereld.nl. Het doel van de site? Bewustwording creëren bij mensen, ze wakker schudden én zelf onderweg veel leren door elke dag een kleine, goede daad uit te voeren. Gifvrije bloemen zaaien voor bijen, het overhemd strijken van een oudere man, je kunt het zo gek niet verzinnen of Rachel heeft de goede daad al uitgevoerd.
HP/De Tijd nam polshoogte bij Rachel.
Hoe ontstond het idee om een jaar lang elke dag een goede daad te verrichten?
‘Ik werkte aan een jeugdroman over een meisje van 14 dat met allerlei rare acties de wereld probeerde te redden waardoor ze zich erg onpopulair maakte bij haar klasgenoten. Het schrijfproces stagneerde om allerlei redenen, het schoot niet op. Na een tijdje dacht ik: als ik dan toch zo begaan ben met dit onderwerp, als ik mensen wil wakker schudden en bewust wil laten worden hoe makkelijk het eigenlijk is, waarom ga ik dan niet zelf aan de slag?
In eerste instantie dacht ik eraan om elke dag kleine behapbare dingen te gaan doen. Maar hoe dan? Eén keer per week vond ik te weinig, dus een jaar lang elke dag? Dat leek me gestoord. Het liet me niet los en op een dag werd ik wakker en besloot ik: ik ga het gewoon doen.’
En toen was daar op 31 december 2013 ineens de aankondiging op Facebook: vanaf morgen gaat het beginnen. Hoe staat het er nu, bijna een half jaar later, voor?
‘De eerste drie maanden gingen verrassend makkelijk. Ik zat in de flow en was nog helemaal vol van het idee. Toen er wat meer aandacht voor kwam in de media kreeg ik steeds meer reacties. Mensen vroegen of ik tips kon geven en of ik mee wilde doen. Ik doe dit naast mijn baan en het steeg een beetje boven mezelf uit.
Ik heb laatst mezelf voor het eerst afgevraagd of het me wel gaat lukken om dit een jaar vol te houden. Maar ik wil het heel graag, ik moest mezelf gewoon even herpakken.
Zelfs op vakantie ben ik doorgegaan (Rachel was in mei een week naar Kos), dankzij de hulp van mijn vakantiegenootjes is dat goed gelukt.
Het helpt ook wel dat ik merk dat volgers aangeven dat ze bepaalde daden ook doen of er iets van leren. Mensen willen wel, maar weten soms niet hoe. Dat stemt hoopvol.’
De Facebookpagina heeft op moment van schrijven 1726 likes. Dat is een flink aantal voor een particuliere pagina, had je dat van tevoren verwacht?
‘Ik ben een redelijk impulsief persoon. Ik ben er gewoon voor gegaan, heb mezelf er echt ingestort. Daarom wist ik ook niet wat ik moest verwachten. Het is heel fijn dat ik op deze manier mensen bereik. Iedereen reageert ook zo positief.
Sander Hoogendoorn van 3FM vond het zo leuk dat hij mij een tijd lang elke zaterdag van een daad voorzag. Voor een klein item tijdens zijn show ‘Rachel redt de wereld’, (lacht) met eigen batmantune – kreeg ik ‘s ochtends om 8.30 een opdracht. Ongeveer anderhalf uur later checkte hij of het was gelukt. Zo heb ik mensen op een zonnige dag rondgereden op de fiets, zodat ze niet met de bus hoefden, heb ik buschauffeurs bloemen gebracht en nog veel meer.’
Je bent al bijna over de helft, heb je nog spectaculaire plannen voor het tweede half jaar?
‘Oh zoveel. Ik zou bijvoorbeeld graag een dag met vrienden bij een gemeentehuis willen staan en alle pasgetrouwde stelletjes willen toejuichen en met rijst willen bestrooien. Of met een hele vloot van luchtbedden het meer op om dat plasticvrij te maken.
Ik ben bang om in herhaling te vallen, er zijn natuurlijk een paar thema’s waarbinnen ik me begeef. Als ik bijvoorbeeld een biologisch biertje drink, wil ik niet ook weer biologische make-up kopen. Althans niet direct erna. Zo ben ik veel met afval bezig, maar probeer ik dat steeds op een andere manier te doen zoals dat plastic vissen op een meer.’
Zijn er al hoogtepunten aan te wijzen?
‘Nou niet zozeer hoogtepunten, maar ik heb wel heel veel leuke dingen gedaan. En ik heb veel geleerd, er waren zoveel momenten dat ik oprecht verbaasd was en nog steeds ben. Ik neem ook steeds meer mensen mee, dat is ook erg leuk.
Wat bijvoorbeeld heel leuk was om te doen was fietsles geven aan allochtone vrouwen. Die dan uitroepen: ‘het is echt een inspanning, ik zweet helemaal!’. Ik leer van dat soort ervaringen. Voor ons Nederlanders is fietsen zo normaal als ademen, maar voor anderen is het heel bijzonder. Een van die vrouwen zei ook dat zij alleen maar kookt en voor het huishouden zorgt en wij Nederlanders alles veel beter plannen qua sport. Zo keek ik er eerst helemaal niet naar. Dat verbaasd worden en een andere kijk krijgen op dingen, dat vind ik echt mooi.’
Nieuwsgierig geworden? Op haar site en Facebookpagina kunt u Rachel dagelijks volgen.
