De HP/De Tijd Rekenkamer: Wim Kieft snoof minstens 10 kilo (!) coke
Dat Wim Kieft bijna twintig jaar aan de coke zat, dat weet iedereen nu wel dankzij DWDD en Voetbal International. Maar de omvang van zijn verslaving wordt pas duidelijk in een voorpublicatie van biografie Kieft in de papieren editie van VI. Hoeveel hij precies tot zich nam? En wat zulks kostte? De HP/De Tijd Rekenkamer helpt u op weg.
Hoeveel snoof Kieft nu eigenlijk?
Veel. Heel veel. Toen de ex-international negentien jaar geleden zijn eerste lijntje kreeg aangeboden in een Amsterdamse discotheek, was hij direct ‘totally lost‘. “Best vreemd eigenlijk, want ik had die rotzooi vóór die tijd nog nooit gezien, laat staan aangeraakt,” zegt Kieft in de biografie van Michel van Egmond. Hij rekent voor: “Nu – negentien jaar, één huwelijk, twee gestrande relaties, vier kinderen, vier ton schuld, een paar mislukte kliniekopnames en ontelbare bloedneuzen verder – vecht Wim Kieft dagelijks een bittere strijd tegen zijn verslaving.”
Vier ton schuld. Hoeveel gram is dat?
Bij een straatwaarde van 50 euro per gram gaat het hier om 8 kilo coke. Maar Kieft werkte meer poeder weg. Volgens zijn eigen schatting ‘zeker een half miljoen – als het niet meer is’. Kieft: “Een gram coke kost op straat vijftig euro. Maar ik heb er ook weleens vierhonderd voor betaald. Als je eenmaal echt verslaafd bent, geef je je rechterarm voor dat spul. Dan is geen bedrag te hoog. Dus het heeft me echt bakken met geld gekost, die teringzooi.” Aangezien Wim Kieft eerst zijn vermogen weg snoof én nu met een schuld van vier ton zit, is een half miljoen euro (10 kilo) dus nog een uiterst voorzichtige schatting.
Hoeveel werkte Kieft per dag weg?
Als we uitgaan van de voorzichtig schatting en dagelijks gebruik, zat Kieft op anderhalf gram per etmaal. Er waren echter ook uitschieters: “Ik heb tijden gehad dat ik acht gram per dag gebruikte.”
Acht gram! Is dat nog wel gezond?
Het lijkt een soort bovengrens van wat een mens aankan, want andere (ex-)verslaafden als Javier Guzman en Steven Tyler zaten óók op zo’n acht gram per dag.
En als je geen steenrijke rockster bent, raakt de bodem dan vroeg of laat in zicht.
Precies. “Het is heel simpel: op een gegeven moment is je poen op,” zegt Kieft in de biografie. “Dan beginnen de problemen. Je gaat lenen, maar alles gaat op. Je betaalt niet terug. En al snel kom je er niet meer uit. Daarom gaat de schuldsanering over een paar maanden in. Moet ik drie jaar lang zien rond te komen van een tientje per dag of zo. Nou, lekker dan.”
Heeft hij er in ieder geval van genoten?
Dat valt tegen. De manier waarop Kieft snoof, was weinig glamoureus. Tegen zijn biograaf: “Je moet van mij ook geen sappige verhalen over een wild leven verwachten. Die zijn er niet, zulke verhalen. Ik was niet iemand die in striptenten en bordelen zat te snuiven. Ik zat zielig in mijn hotelkamertje. Alleen. Met allemaal flessen drank om me heen. Begrijp je?”
