Hoe de mens verandert in een robot
Maar op een kwade dag was het over met de gezelligheid. We kregen koptelefoons uitgereikt. Het was de bedoeling dat we de gezellige onderonsjes achterwege zouden laten en voortaan alleen nog tegen een robotstem zouden praten. Van de één op de andere dag veranderde het distributiecentrum van een sociaal oord naar een ruimte waarin mensen louter tegen zichzelf aan het mompelen waren. Je somde de gangpaden en de hoeveelheden op en sloot af met ‘OK’.
Een gesprek ging ongeveer zo:
“Eén. Twee. OK. Eén. OK. Eén. Drie. OK. Eén. OK.”
De enige die dan wat terug zei was een veel te vriendelijke vrouwenrobotstem, naar wiens orders iedereen moest luisteren.
Een paar weken later besloot ik te stoppen. Hard werken voor weinig geld vond ik geen probleem, maar als er ook geen sociale interactie was hield het wel zo’n beetje op. Ik wilde, kortom, geen robot zijn. Inmiddels zijn we een paar jaar verder en hoeven mensen dat robotachtig werk bij Amazon niet meer te doen. De koptelefoons kunnen weg, want de robots hebben het helemaal overgenomen. Een robot is op den duur goedkoper dan een student. Amazon beweert echter dat de nieuwe distributierobots in de magazijnen hun menselijke collega’s niet verdringen. Ik ben uiterst benieuwd welke rol er dan nog wel voor de magazijnmensen is weggelegd.
