Spring naar de content

El Sierd: ‘Het is kokosnotentijd. Koekoek!’

Tot nu toe is dit het toernooi van Sierd de Vos. Dat vindt Sierd de Vos zelf trouwens ook. Sinds vorige week heeft hij een rubriek in VI Oranje, de show met uitzicht op zee waarin Gijp, Genee & Derksen als gierende hamsters iedere dag in hetzelfde molentje rennen,

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Heinen

Terwijl aan tafel de meningenmoeheid definitief lijkt te hebben toegeslagen, bereikt Sierd de Vos juist grote hoogten. Vindt Sierd.

El Sierd
Sierd de Vos was al een tijdje cult, nu is hij hard op weg ook nog cultheld te worden. Wie Sierd hoort, weet dat jaren commentaar geven bij Spaanse topwedstrijden vanuit een Hilversumse bezemkast en dan toch doen alsof je in het stadion zit, rare dingen doet met een mens. Sierds commentaar houdt het midden tussen een koortsdroom en een cursus wijdlopigheden voor beginners. Wie hem hoort spreken weet: die houdt niet op.
Het is dat ze af en toe zijn microfoon uitschakelen.
Sierd is het soort man dat zichzelf een bijnaam schenkt, die vervolgens begint te woekeren als paardenbloem: hij duikt overal op, zonder dat je precies weet waar hij vandaan komt.
El Sierd.
En als El Sierd het naar zijn zin heeft tijdens een wedstrijd roept hij af en toe: ‘Koekoek!’
‘Koekoek’ is El Sierds ‘Komt dat schot!’, zijn hoogst eigen ‘Goeie genade!’
El Sierd gelooft in de kracht van de herhaling. Hoe vaker hij ‘Koekoek!’ roept, hoe sneller hij een legendarische commentator wordt. Denkt Sierd.

Kokosnoten
Momenteel is El Sierd in Brazilie voor RTL. Hij is de Arjen Robben van het programma: hij blinkt uit, maar hij moet het wel alleen doen.
Zijn live presentaties vanaf duistere parkeerplaatsen en verkeerspleinen helpen de mannen in het Kurhaus de eentonigheid der dagen door.
Met name de vertraging van het geluid – zo’n vijf tellen – zorgt ook na tien uitzendingen nog voor hilariteit. Dat gaat ongeveer zo:
Genee: ‘Sierd, hoe is het daar?’
Derksen: ‘Hij staat zichzelf te bevredigen, geloof ik.’
Van der Gijp: ‘Hoehoehoehoehoe!’
Genee: ‘Hahahahaha! Nou, je ziet z’n ene hand niet, dus wat dat betreft.’
Sierd: ‘Het was een heerlijke dag.’
Allen: ‘HAHAHAHA.’
Wilfred: ‘Sierd, is het-?’
Sierd: ‘We zijn hier bij het strand van Ipanema. O, er belt iemand. Het is mijn moeder.’
Wilfred: ‘Sierd is het nog nodig dat ik vragen stel?’
Dan komen er twee vrouwen met massieve voorgevels in petieterige bikinietjes in beeld. Ze hebben allebei een kokosnoot in hun hand.
Sierd: ‘Het is weer kokosnotentijd.’
Van der Gijp: ‘Woehoeheohoehohahahahahahahihihihihi’
Sierd: ‘Ik ben een natuurliefhebber en ik kom uit het begin van de Betuwe. Daar is het pruimentijd, en hier is het al maanden kokosnotentijd. Echt dat je zegt: ze zijn rijp.’
Op dit punt bereikt de hilariteit in de studio ongekende hoogten. Het Kurhaus wordt dan een pannetje dat dringend even van het vuur moet.
Jammer voor Sierd is dat hij die homerische lachbuien pas hoort, wanneer de grootste opwinding alweer is weggeëbd.

Dan volgt er nog een filmpje dat begint en eindigt met billen op het strand. Tussendoor dezelfde beelden als al drie keer die avond te zien zijn geweest: Oranjespelers met hun koffertje, op weg ergens heen.
Het hoogtepunt van tien dagen Sierd in Rio is een scène met een Spaanse verslaggever die op hetzelfde balkonnetje als Sierd een presentatie staat te doen.
Sierd: ‘Ik sla je eraf!’

Koekoek
Gisteren was Sierd niet in vorm, Hij had een dikke jas aan en keek als iemand wiens laatste bus zojuist voor z’n neus is weggereden.
‘Heb je er nog wel zin in, Sierd?’ vroeg Wilfred Genee.
‘Er is een vuilniswagen langs geweest,’ zei Sierd. ‘Hij heeft niet alles meegenomen. Maar ik kan nog wel een leuk verhaal vertellen, als je bang bent dat dat niet lukt.’
Bij de gedachte aan een leuk verhaal klaarde zijn gezicht alweer een beetje op.
Het verhaal dat volgde, valt niet te reproduceren.
Je moet het natuurlijk nooit overdrijven, maar het had mij persoonlijk een prima moment voor ‘KOEKOEK!’ geleken.