‘Nou Henry, goed dat je het vraagt. Het gaat niet zo goed.’

‘Waarom?’

‘Heb je Frankrijk – Honduras gezien?’

‘Nee. Toen was ik Ronald de Boer naar de trein aan het brengen.’

‘De hele wedstrijd?’

‘Daarna moest ik Milows gitaar ook nog verstoppen; hij wilde weer een ode brengen. Het is hard werken, Arno, iedere dag Studio Brasil presenteren.’

‘Ik was de gebeten hond op Twitter, iedereen haat me.’

‘Niet iedereen, Arno.’

‘Wie dan niet?’

‘Er zijn ook nog heel veel mensen die geen idee hebben wie je bent.’

‘Dat is ook weer waar.’

‘Je moet maar zo denken: die hebben geen hekel aan je. Nog niet. Maar laten we overschakelen op belangrijker zaken: vanavond een belangrijke uitzending voor de NOS. Nederland-Australië. Is er al iets bekend over de opstelling?’

‘Misschien is het leuk om daarvoor even te kijken naar een van de belangrijkste kruispunten van Porto Alegre. Daar zien we Tom Egbers en Youri Mulder, met allebei een microfoon in hun hand.’

‘Betekent dat dat ze ook vanavond allebei zullen starten?’

‘Daar lijkt het op, Henry. En dat is ook niet zo gek: niemand verwachtte iets van dit NOS-team voor het toernooi begon. Het zou internationale klasse ontberen, een analyticus van het niveau-Gullit of Ojers. Men zou te lang hebben vastgehouden aan de oude garde: Van Gelder, Egbers, Mulder, maar juist die blonken vrijdag geweldig uit en walsten over de concurrentie heen. Ik denk dat de NOS heeft gedacht: never change a winning team.’

‘Er was ook sprake van dat de NOS met een nieuw gezicht aan de start zou kunnen komen. Weet jij daar meer van?’

‘Het is natuurlijk zo dat men heel behoudend is begonnen in de uitzending tegen Spanje, met veel mensen achter de camera en dan maar hopen dat er voor diezelfde camera eens een mening goed valt waar een van die drie tovenaars iets briljants mee deed. Nu ga je met veel meer vertrouwen die tweede uitzending in, maar het is ook een avond waarop je zelf de analyse zult moeten maken, openingen in het gesprek zult moeten creëren. Cruciaal daarbij is dat je het woord snel laat rondgaan, het tempo hoog houdt. Dan zou je baat kunnen hebben bij een extra man op de flank. Een Pierre van Hooijdonk, een Ronald Waterreus. Maar Van Hooijdonk blijft voorlopig op de tribune en Waterreus is niet eens geselecteerd, dus dat wordt nog een heel gedoe.’

‘Arno, achter jou lijkt de laatste analyse voor de echte uitzending inmiddels in volle gang. Wat valt je op?’

‘Wat me vooral opvalt, is dat Youri en Tom heel dicht bij elkaar spelen, de ruimtes klein houden, maar ook vroeg druk zetten op de kijker. Ze hebben de afgelopen dagen vooral veel getraind op het afwerken van voorzetten: Tom maakt een goede opmerking en Youri kopt hem in. Dat was prachtig om naar te kijken. Zoveel analyseplezier, zoveel precisie in iedere opmerking.’

‘Hebben ze allebei een hesje aan?’

‘Dat kan ik vanaf hier niet zien – ik zit tenslotte honderden kilometers verderop – maar ze hebben allebei iets aan, dat is zeker.’

‘Spannend. Heb je het gevoel dat ze er klaar voor zijn?’

‘Dat denk ik zeker! Vroeger ging de NOS met heel veel zelfvertrouwen naar eindtoernooien en stierven de analyses vroeg of laat toch in schoonheid. Nu wordt er realistisch geanalyseerd; ik heb de term “totaalanalyse” zelfs al horen vallen. Maar laten we niet al te euforisch worden: er zijn nog genoeg uitzendingen uit te zenden, het toernooi is nog lang. Het zou uiteindelijk wel eens de breedte van de bank kunnen worden die uiteindelijk de beslissing gaat brengen.’

‘Laatste vraag: wat verwacht je van Jack van Gelder?’

‘Tja, lastig…. Jongens, Jack van Gelder: zeg het maar.’

‘Dankjewel Arno, we gaan afsluiten. Het grote aftellen is begonnen. Nu moet ik er echt vandoor: de hond heeft op het kunstgras van de studio gekakt en Milow heeft een ukelele gevonden, hij gaat zo aan ‘4-3-3’ beginnen.’