Spring naar de content

Wauw! Paparazzo filmt Geert Wilders met een Gucci-petje op

O mijn god, mensen. Jullie geloven nooit wat ik te vertellen heb! Maak je borst maar nat voor het beste verhaal EVER, want dit móét je gewoon horen!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Lisa Bouyeure

Steeds meer koppen van online artikelen pretenderen dat je slechts een muisklik verwijderd bent van een vaccin tegen aids, de wederopstanding van Tupac, verborgen camerabeelden van Geert Wilders die met een Gucci-petje op richting Mekka bidt, of een nieuw SBS6-programma waarin Patty Brard haar proefschrift over moleculaire biologie verdedigt.

“Je raadt nooit…”

“Dit is het beste nieuws over … OOIT!”

In werkelijkheid gaat het meestal over de haargrens van Yolanthe, tuiniertips van een oud-deelnemer aan De Bus of de vernieuwde formule van biologisch-dynamische cruesli met ahornsiroop. Of – erger nog – het is een scambericht dat je, door erop te klikken, automatisch deelt op je social media. Maar dat weet inmiddels zelfs de allergrootste naïeveling wel na anticlimax op deceptie op godsjammerlijke teleurstelling. Toch?

De GROOTSTE puist in de hele wereld
Net als de gemiddelde HP/De Tijd-lezer begeef ik me in relatief hoogopgeleide kringen. Toch zie ik het nog steeds voorbijkomen op Facebook: onnozele slachtoffers van misleidende clickbait.

Facebookvriend X recommends ‘You’ll never believe what this girl is wearing to the beach in front of thousands of people!’

Facebookvriend Y likes ‘De GROOTSTE puist in de hele wereld!!! Grossss!! I like how it squirts all over the lady popping it!!!

Facebookvriend Z shared ‘Je gelooft nóóit wat dit zwangere meisje doet!’

Bleke, lauwwarme frites
Belofte maakt schuld, of zoals ze in Antwerpen zeggen: belofte mokt schuld en dië zeu ni vervult kraaigt neun bult. Of de sinjoren een vooruitziende blik hadden over de populariteit van de kolossale puist is niet bekend. Maar er valt ook over te twisten of belofte wel echt schuld maakt.

Wie weleens bij McDonald’s binnen is geweest, kent de verleidelijke foto’s van de universele menu’s. Goudgele frites, allemaal op de kop af even lang, staan licht uitgewaaierd naast elkaar. Daarnaast ligt een vers broodje met een dikke burger, een frisgewassen blaadje sla en een perfect gesmolten plakje cheddar ertussen. Maar wie weleens bij McDonald’s heeft gegeten weet beter. De bleke frites zijn lauwwarm in een bakje gepropt, de groentegarnituur is non-existent, de burgers smaken naar bordkarton en de fabrieksbroodjes hebben in een oogwenk alle tussenliggende sauzen weten te absorberen.

Superlatieven, kapitalen en uitroeptekens
Omdat een ezel zich geen tweemaal aan dezelfde als een steen op de maag liggende burger stoot, betreedt hij McDonald’s bij zijn eventuele volgende bezoek met andere verwachtingen. Of, als hij slim is, trippelt hij er met een grote boog omheen. De verwachting van excellente patates frites, torenhoge burgers en knisperende sla is met een paar happen realiteit tenietgedaan. Loze beloftes maken geen schuld, maar maken dat mensen hun verwachtingen bijstellen.

In het geval van de alomtegenwoordige clickbait-titels die het online landschap vervuilen, is dat maar goed ook. Want als iedereen eindelijk doorheeft dat er een nietszeggend zooitje schuilgaat achter titels met superlatieven, kapitalen en uitroeptekens, wordt het trucje oud. In ieder geval tot Patty Brard live op televisie promoveert in de moleculaire biologie. Tot er een filmpje opduikt van Geert Wilders die met een Gucci-petje op richting Mekka bidt.

Toch?

Ondertussen wordt de rij bij McDonald’s langer en langer.

Onderwerpen