Coffeeshops Maastricht zetten drugsoverlast op straat in scène
Gewiekste coffeeshophouders in Maastricht betalen jongeren om te doen alsof ze straatdealers zijn. De coffeeshophouders proberen zo de politie en de gemeente een loer te draaien.
De coffeeshophouders in Maastricht doen dat omdat ze te maken hebben met een ingezetenencriterium, dat wordt toegepast door burgemeester Onno Hoes. Coffeeshophouders zijn daar niet zo blij mee, want ze willen ook klanten die niet in Maastricht wonen kunnen bedienen. En dus proberen ze het criterium te ondermijnen.
Hoe dat precies werkt? Coffeeshophouders willen aantonen dat het ingezetenencriterium negatieve gevolgen heeft voor de stad. Dat kan blijkbaar alleen door drugsoverlast in scène te zetten. Dus zetten ze jongens op straat neer die zich voordoen als dealers en laten ze mensen de politie talloze keren bellen dat er sprake is van drugsoverlast – terwijl dat niet zo is.
Althans, dat is wat politie en justitie in Maastricht vermoeden. Volgens een ingewijde in De Limburger zijn verschillende meldingen van overlast georkestreerd. “Vaak zijn het dezelfde stemmen en dezelfde verhalen. Het komt wel eens voor dat hetzelfde nummer een paar keer achter elkaar op de display staat, maar dat steeds een andere persoon aan de lijn is.”
En: “Op straat zie je jongens, vaak van allochtone afkomst, die acteren dat ze dealer zijn. Die worden betaald om te doen alsof; dat voelt de agent op straat aan. Eenmaal opgepakt, houden ze hun mond, maar er is wel eens een slip of the tongue geweest van één van hen. Hij refereerde aan een coffeeshop als zijn opdrachtgever.”
Heftige beschuldigingen aan het adres van de Maastrichtse coffeeshophouders, en als het inderdaad waar is een nogal trieste actie bovendien. Maar de voorzitter van de Vereniging Officiële Coffeeshops in Maastricht is er in dezelfde krant heilig van overtuigd dat het een onzinverhaal is. “Dit is de zoveelste beschuldiging in een lange reeks. Als ze geen bewijs hebben, moeten ze hun mond houden.”
Wordt ongetwijfeld vervolgd.
