Spring naar de content

Ron Paul, de Amerikaan die Rusland niét demoniseert en Washington de MH17-ramp verwijt

Gelukkig wonen wij in een land waar media (uitzonderingen daargelaten) discreet berichten over conflicten, ook wanneer Nederland daar zelf in participeert en wanneer we door Russische media worden afgeschilderd als ‘psychopaten‘. En gelukkig hebben wij een minister-president wiens woorden genuanceerd zijn, ook als emoties hoog oplopen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Kevin van Vliet

In Amerika werkt dat niet zo. Daar presenteert de president de vermoedelijke toedracht van een ramp dermate stellig dat Ruslands schuld evident lijkt. En de media zetten Vladimir Poetin neer als een onovertuigende, door zijn burgers aanbeden engerd die gelijkenissen vertoont met Napoleon Bonaparte, Slobodan Milosevic en Michial Gorbatsjov.

Toch is niet elke Amerikaanse politicus het daarmee eens. Vanuit Republikeinse hoek klinken namelijk verwijtende geluiden richting Washington, en steunbetuigingen aan de Russen. Die komen uit de mond van Ron Paul.

Paul is voormalig Congreslid en deed tot drie keer toe een gooi naar het presidentschap. Hij veroordeelde de Amerikanen voor hun medewerking aan de ‘coup’ in Oekraïne, eerder dit jaar, en zei dat Amerikaanse sancties tegen Rusland ‘an act of war’ waren.

En vanochtend sprak hij weer, in zijn column, voor The Ron Paul Institute for Peace and Prosperity. De Amerikaanse media zouden niet goed functioneren. Pauls verwijten op een rijtje:

De Amerikaanse media berichtten niet over de onrust in Oekraïne die hieraan vooraf ging. (Nou, dat is niet helemaal waar…)
Ook spraken zij niet over het feit dat de Oekraïense regering ook wapens van Russische makelij heeft, net als de separatisten. (Ook dit is niet waar.)
En ze hadden ook wel even mogen noemen dat deze tragedie Oekraïne in het conflict met Rusland goed uitkomt. (Nou ja, dat was wel duidelijk.)
En, tot slot, heeft Amerika bloed aan de handen. Want de machtsverschuiving in Oekraïne werd gesteund door de Amerikanen, en bij de protesten die daarop volgden zijn honderden doden gevallen. Én: de Boeing 777 van Malaysia Airlines zou vorige week niet zijn neergestort als Washington zich destijds nergens mee had bemoeid.

Toe maar.

Dit geluid is verrassend, omdat Amerika zich in dit soort situaties vaak verenigt tegen het gemeenschappelijke kwaad overzee. Maar die eendracht is op dit moment opvallend afwezig; Republikeinen en Democraten zien in de MH17-ramp vooral de mogelijk om Obama respectievelijk af te kraken of als sterke leider neer te zetten.

Paul heeft overigens weleens het verwijt gekregen een complotdenker te zijn, en het roept natuurlijk de vraag op met welk belang Paul deze uitspraken doet. Maar één ding is zeker: de ramp is inmiddels een politieke casus geworden, die gebruikt wordt voor zelfzuchtige politieke doeleinden. En dat dat kwalijk is, daar is – o zoete ironie – zelfs Poetin het mee eens.