Fascinerend: enorme inktvis op de sectietafel
Er zijn maar weinig creaturen op onze aardbol die zo gigantisch en tegelijkertijd zo mysterieus zijn als de kolossale inktvis. Een enorm schepsel dat eeuwenlang stof was voor griezelverhalen, waarvan de bekendste toch wel de mythe van de Kraken is, die door de Pirates of the Caribbean-films nieuw leven in werd geblazen.
Met zijn (vermoedelijke) maximale lengte van twaalf tot veertien meter en grootst gewogen gewicht van bijna 500 kilogram (bij een ‘slechts’ tien meter lang exemplaar) doet de kolossale inktvis zijn naam eer aan. Het beest leeft echter in de diepzee op een (wederom vermoedelijke) maximale diepte van 2,2 kilometer.
De meeste vondsten die op het bestaan van de reusachtige calamari duiden, zijn aangetroffen in de magen van potvissen, en dan louter in de vorm van de forse snavel, het enige harde deel van het weekdier. Deze walvissoort lijkt actief op de uit de kluiten gewassen inktvis te jagen, getuige de littekens die veel potvissen hebben, en die qua vorm overeenkomen met de geklauwde tentakels van de kolossale inktvis.
Het is dus logisch dat wetenschappers in de rij staan wanneer er een kolossale inktvis in de netten van vissers verstrikt raakt of aanspoelt op een strand. Er is pas twee keer een intact exemplaar van het beest gevonden, beide malen in de Antarctische wateren ten zuiden van Nieuw-Zeeland. De eerste keer, in 2007, was het een joekel van 495 kilo, die werd overgebracht naar het Te Papa Tongarewa–museum in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad Wellington.
En nu is er weer een aan land gebracht, ditmaal een ‘kleintje’ van slechts 350 kilo. Dit exemplaar kwam een paar maanden geleden in de Antarctische Rosszee vast te zitten in het net van de vissersboot van John Bennett, de man die ook de vorige kolossale inktvis had gevangen. Bennett vroor het beest in en bracht het naar Nieuw-Zeeland, waar het voor onderzoek werd ontdooid, wederom in het Te Papa Tongarewa-museum.
De onderzoekers van Auckland University, die het dier daar mochten ontleden, hebben inmiddels vastgesteld dat het om een vrouwtje gaat. De sectie was live te volgen via de website van het museum. Ongeveer 142.000 mensen uit 180 verschillende landen keken hoe het enorme lichaam werd ontleed.
Het verdere onderzoek richt zich vooral op de maaginhoud en de genetische variatie tussen de gevonden exemplaren. Dat moet een beter beeld opleveren van de plaats van de kolossale inktvis in de voedselketen en van de onderlinge verwantschap tussen de opgeviste dieren.
Ten slotte zal worden gekeken of het mogelijk is om het dier te preserveren om het tentoon te stellen. Als dat lukt, zal het naast zijn in 2007 gevangen soortgenoot worden gezet, waarna de wetenschap ongetwijfeld met tal van nieuwe vragen reikhalzend naar de vangst van een nieuw exemplaar zal uitkijken. Want voorlopig zijn nog lang niet alle mysteriën rondom dit zeemonster zijn ontrafeld.
