Spring naar de content

Werken volgens de klok doodt de creativiteit

Wie niet voor zichzelf werkt, moet zich aan de tijd van de baas houden. Een werkweek van veertig uur is geen uitzondering, en echt zelf bepalen wanneer je werkt zit er niet in. Het is vaak om negen uur inklokken en om vijf uur weer uitklokken. Maar helaas voor de baas, uit onderzoek blijkt dat dit dodelijk is voor de creativiteit.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Jesse Voorn

Wanneer het eind van de middag is, klinkt er bij veel bedrijven een bevrijdende zucht door de ruimte, want we mogen na een dag hard werken weer naar huis. Voor veel werknemers wordt de werkdag gedefinieerd door tijd, want ze gaan naar huis als de klok zegt dat ze klaar zijn. En helaas is er tegenwoordig geen ontkomen meer aan de klok. Die is namelijk overal. Aan de muur, op de smartphone, op de computer, en dan is er natuurlijk nog het gewone horloge. Uit onderzoek van Tamar Avnet (Yeshiva University) en Anne-Laure Sellier (HEC Paris) dat gepubliceerd is in de Journal of Personality and Social Psychology blijkt dat dit helemaal niet goed is. Want wie werkt volgens een strak tijdschema, dus écht volgens de klok, is veel minder creatief, en het is ook nog eens slecht voor het moreel.

klok640

Het onderzoek richt zich op op het verschil tussen ‘kloktijd‘, waarbij mensen hun dag in minuten en uren indelen, en ‘taaktijd’, waarbij mensen werken met een lijst van taken die ze gedaan willen hebben. Volgens de onderzoekers werken de meeste mensen volgens een combinatie van beide. Ze wilden weten wat het effect was op mensen als ze het begrip ‘tijd‘ een andere invulling zouden geven.

De deelnemers werden in twee groepen verdeeld en moesten verschillende activiteiten plannen, zoals winkelen, naar yoga gaan en een to-do-lijst maken. Opvallend was dat de deelnemers die volgens de ‘kloktijd‘ dachten, productiever en efficiënter waren dan de andere mensen, maar tegelijk ook een stuk minder gelukkig. Ze vonden namelijk dat ze te weinig controle over hun leven hadden. De tweede groep, de ‘taaktijders’, was dan weer gelukkiger en creatiever, maar minder productief. Zij grepen vooral de kansen die zich op dat moment voordeden.

De onderzoekers zeggen dat de tweede manier van werken minder aan bod komt bij bedrijven. Volgens hen zullen slimme bedrijven proberen om taken te laten verrichten die op lange termijn goed zijn, in plaats van werknemers iets te laten doen waarmee bijvoorbeeld alleen een kwartaalwinst beter wordt. Toch is het belangrijk dat bedrijven ook de tweede variant, die van de ‘taaktijd’, gebruiken, want dan zijn de werknemers toch een stuk gemotiveerder om de opdracht uit te voeren.

Anne-Laure Sellier legt het uit tijdens een bijeenkomst van TED.