Spring naar de content

Hoe Uber steeds meer sympathie verliest door het eigen gedrag

Het lijkt erop dat overal waar Uber verschijnt, er een aardverschuiving plaatsvindt. Enerzijds zijn er de laaiend enthousiaste gebruikers, die eindelijk eens voor een schappelijke (lees: ongekend lage) prijs door particulieren rondgereden kunnen worden, bovendien zonder afgeblaft te worden.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Paul Geraedts

Van de andere kant is het natuurlijk oneerlijke concurrentie die reguliere taxibedrijven uit de markt prijst. In menig metropool waar Uber neerstreek, leidde dit tot protesten van chauffeurs, die wegen afzetten tegen de illegale concurrentie. En dat vond de Nederlandse rechter ook. Inmiddels is de razend populaire App Uberpop in Nederland verboden.

Het bedrijf werpt zich dus op als een soort weldoener in zware tijden. ‘Heb je een auto en geen baan, dan kun je met Uber toch geld verdienen’ zei de directeur van de Nederlandse tak van het bedrijf, Niek van Leeuwen. Echter liep deze opwerping van het bedrijf als barmhartige, ietwat rebelse, Samaritaan de laatste tijd de nodige blikschade op.

Want inmiddels is Uber uitgegroeid tot een wereldwijd miljardenbedrijf en is het de status van nobele underdog al een tijdje ontstegen. Niet in de laatste plaats door de dubieuze manieren van zakendoen van haar directie die op geheel eigen manier korte metten maakt met (tech)journalisten die naar zijn mening teveel kritiek leveren.

‘Digging up dirt’
De vice-president van Uber, Emil Michael, deed onlangs de dubieuze uitspraak om persoonlijke details van journalisten te achterhalen, in ondubbelzinnig Amerikaans ‘digging up dirt’ genoemd. Dit leidde tot een rel op het internet, en zelfs acteur/Uber investeerder Ashton Kutcher mengde zich in de discussie. Zijn punt: ‘wat is er zo verkeerd aan om in het privéleven van journalisten te duiken’?

Boober en ‘inefficiënte routes’
Maar de arrogantie van Uber zit tot in de hoogste regionen van het bedrijf. Want Uber-CEO Travis Kalanick heeft zich al vaker lomp uitgelaten. Zo noemde hij gekscherend (en seksistisch) het bedrijf Boober, omdat hij sinds de oprichting erg gewild zou zijn bij het andere geslacht.

Verder deed Kalanick een ernstig incident, waarbij een vrouw bijna gewurgd werd door haar Uber-chauffeur af als ‘nooit gebeurd’ en was Uber hoe dan ook op geen enkele manier verantwoordelijk. Ook was er een incident waarbij een vrouw claimt gekidnapt te worden door haar chauffeur. Het antwoord van Uber: er werd een ‘inefficiënte route’ genomen.

Verontschuldigingen
Uiteraard is er in Amerika sprake van een flinke claimcultuur, en vangen hoge (snelgroeiende) bomen veel wind. Maar de Uber-statements op bovengenoemde voorvallen zijn op zijn zachtst gezegd ongelukkig. Het lijkt er dan ook op dat Uber haar sympathie aan het verliezen is, want ook de Amerikaanse senaat bemoeit zich met het beladen statement over de privacy van (volgens het bedrijf) te kritische journalisten.

Inmiddels heeft Kalanick zich in een dertien tweets tellend Twitter-epistel verontschuldigd over de boude beweringen van Michael. Het is maar de vraag of hij dit echt meent, want naar verluid is de vice-president nog steeds in functie. Misschien is het voor Kalanick en de Ubertop eens tijd om een beter PR-team in te schakelen, om te voorkomen dat het bedrijf zichzelf nog vaker in de voet schiet.

In Nederland is Uber misschien verboden, dat weerhoudt het bedrijf er niet van door te gaan. Chauffeurs die een boete krijgen worden daarvoor door het bedrijf gecompenseerd en Uber stapt naar de rechter om de boetes ongedaan te krijgen.

Onderwerpen