Roger van Boxtel: bijl aan de wortel van de democratie
Zo nu en dan speelt de discussie over de status van de Eerste Kamer. Moet ‘ie worden afgeschaft? Of kunnen we misschien met wat minder senatoren af? Ze zouden dubbel werk doen en Tweede Kamertje spelen. Verdraaid, ze zouden te politiek zijn. Wat men ook van de Senaat vindt, dat laatste is in ieder geval volstrekt onwaar.
Wat een feest zou het zijn als de Eerste Kamer (te) politiek was. Dat is namelijk helemaal niet zo gek voor een orgaan van (semi-)gekozen volksvertegenwoordigers. Het probleem is juist dat de mensen die de regering en haar wetsvoorstellen moeten controleren in groeiende mate lijken op een ongegeneerde club lobbyisten voor de meest uiteenlopende zaken.
Slechts 75 mannen en vrouwen weten het voor elkaar te krijgen om een slordige 400 (vierhonderd!) nevenfuncties erop na te houden. Een stichtingetje hier, een goed doeltje daar, mij hoort u niet zuur doen. Maar zijn we het normaal gaan vinden dat degenen die onze wetten op deugdelijkheid moeten controleren tegelijkertijd commissaris of bestuurder zijn bij organisaties als Shell (handig bij milieuwetten), pensioenfondsen (want daar is nooit iets over te doen), grootbanken (keurige lieden, wat kan daar nu mis zijn?), energiemaatschappijen, KLM, de werkgeversorganistatie VNO-NCW of de Vereniging voor de Aardappelverwerkende Industrie, om maar eens iets te noemen? Hoe stem je zonder last als je iedere maand centjes krijgt van een multinational of een stel lobbyisten? De Kamer maakt zichzelf te schande.
Roger van Boxtel
En er is altijd één iemand die de aller-allerergste is: Roger van Boxtel. De gewezen minister is de baas bij een van ’s lands grootste zorgverzekeraars. DE BAAS. En denkt u nou niet “een zorgverzekeraar, wat doet het er toe?”. Nog voor de Kamer met reces gaat wordt er gestemd over onder meer de afschaffing van de vrije artsenkeuze. Dat wil zeggen dat de zorgverzekeraars uw gang naar een betere (of fijnere) dokter niet meer hoeven te vergoeden als zij daar geen kwantumkorting bij hebben bedongen. De regering zal voor dit onzalige plan de fractie van D66 in de Eerste Kamer hard nodig hebben, en wie is daar nu net de fractievoorzitter? De CEO van Menzis.
Actie, actie, actie
Van Boxtel is het symbool van een volstrekt ongeloofwaardig verlengstuk van het bedrijfsleven dat moet doorgaan voor een democratisch orgaan. Het is tijd om een halt toe te roepen aan wat ik zo graag Amerikaanse toestanden zou willen noemen. Het is tijd voor actie. Of we halen de bezem door de Senaat en veranderen de regels voor ‘nevenfuncties’, of Binnenhof 22 kan dienst gaan doen als een fraai museum van een ploeterende democratie.
