Spring naar de content

Cristiano Ronaldo viert Kerst in Utrecht

Het was kerstochtend. De kerstboom stond een beetje uit het lood, de muizen gingen in polonaise langs de plint en ergens in onze binnensten werden de resten van de eerste etappe van de kerstdinervierdaagse tot poep vermalen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Frank Heinen

De vriendin lag op de bank, in een anijskleurige onesie en zei: “We kunnen ook niet gaan.”
Het leek verdraaid veel op een reactie op een voorstel dat ik nog niet gedaan had. De regen kwam uit de hemel alsof er kort voor de jaarwisseling nog een record gebroken moest worden, en binnen hing de kerstsfeer als een reusachtige snuggie vol chloroform over ons petieterige huishouden.
De vriendin draaide zich op haar zij, keek me doordringend aan en vervolgde: “Maar we moeten wel.” Ze keek erbij alsof ze nog deze zelfde dag op de kinderboerderij in Leidsche Rijn van de Messias zou moeten bevallen.

Een schitterend feest
Wat is het toch een schitterend feest. Kerst, bedoel ik.
Een heel jaar lang kun je denken aan hoe heerlijk het wordt, dat je de verwarming een graadje hoger draait, je anijskleurige onesie de hele dag aanhoudt en de films, boeken en flessen wijn die je het hele jaar voor Speciale Momenten hebt opgespaard achter en door elkaar consumeert, tot je er misselijk van wordt en je weer een jaar lang aan het werk wil. In ons geval is de Kerstpraktijk anders: een minitournee van onze tweehoofdige band, waarbij we overal aanschuiven, het ons voorgezette eten laten verdwijnen en verder reizen, naar weer andere uithoeken waar andere afdelingen van de familie op treinstations met spandoeken en cadeaus op ons staan te wachten.
Bovendien is het voorbij voor je het weet. Wat dat betreft is Kerstmis net de zomer.

“Het wordt tijd,” zei de vriendin, stroopte de onesie van haar lijf en verdween in de slaapkamer – die ze ‘kleedkamer’ noemt, als ze denkt dat ik niet oplet – om een stemmig jurkje met glitters en pailletten uit te zoeken.
Geruis in het trappenhuis. De buurman die terugkeerde van gedane kerstarbeid.
De buurman – tevens onze gezamenlijke beste vriend, want eerlijk zullen de vriendin en ik alles delen – is net zo dol op Kerst als een orchidee op strenge vorst. Hij kwam even aankondigen dat hij twee dagen lang met de gordijnen dicht films ging kijken en verdween weer.
Hij wel.
Later, toen ik aan tafel zat voor een eclectische lunch van Alles Wat Op Moest, kondigde de vriendin aan dat ze er zin in had.
“Kerstkransjes, kalkoen, de hele familie, kaarsjes,” verduidelijkte ze.
Haar pailletten klapperden mee op het ritme van haar voorpret en de regen sloeg nog altijd opgewekt tegen de ruiten.
Ik stelde voor om de dvd’s met afleveringen van onze recente liefhebberij Friday Night Lights in te pakken ‘voor je weet maar nooit’.
“Nee,” monkelde de vriendin vanachter haar schootcomputer, “ongezellig. We kunnen toch kletsen?”, terwijl ik nog net zag hoe ze de download van de laatste drie seizoenen Grey’s voltooide.

De Beste Voetballer van 2014 & het lingeriemodel
Weer later, toen de regen een veilig heenkomen had gezocht, alle bederfelijke waar achter de kiezen zat en de sporttas vol familiebezoekbenodigdheden bij de deur stond, werd er aangebeld.
“Carol singers!” gilde de vriendin, want zij is als baby in een pot Love Actually gevallen.
Het was de buurman. De vriend. De kersthater.
“Cristiano Ronaldo…,” mompelde hij. “Hij belde bij het verkeerde nummer.”
“Hij krijgt geen cent,” riep de vriendin vanachter aflevering vier van seizoen 9.
“Eensch,” zei de buurman, die voordat hij bij ons op de verdieping kwam nog een tijdje in een roman van Dickens heeft gewoond. “Maar hij staat er wel,” zei mijn buurman, “met een ezel en een topmodel.”
Ik liep naar het raam en keek naar de straat. Te midden van honderden bezeten joggers stond de Beste Voetballer van 2014 als een standbeeld van zichzelf. Zijn haar glom als een kerstklok en hij had inderdaad een ezel aan de hand.
Op die ezel zat de vriendin van Cristiano Ronaldo, het Russische lingeriemodel.
“Wat nu?” zei mijn buurman de vriend de kersthater. Hij zag een beetje bleek, want voor hem was het de eerste keer.
“Geen plek in deze herberg,” galmde mijn vriendin bijbelvast. “En we moeten naar het station, naar de kip en het draadjesvlees en het konijn en de wijn en het eenjarige neefje dat net kan lopen.”
“Wat moet-ie?” vroeg ik de buurman de vriend de kersthater. Het zou voor het eerst zijn dat Cristiano Ronaldo aanbelde en dat hij niet zou willen bovenkomen. Anderzijds: het was ook voor het eerst dat hij met een ezel kwam.
“Boven komen,” zei de buurman de vriend de kersthater. Hij keek erbij als iemand die zich verheugd heeft op een dagje alleen en dan een persistente wereldster aan de deur krijgt.

De vriendin was nog druk bezig alle uithoeken van de familie af te bellen toen het lingeriemodel in de groentela van de koelkast ons Bier voor Speciale Gelegenheden had opgeduikeld.
“Jij mag dat niet,” riep Cristiano Ronaldo vanaf onze bank. Hij zat op z’n knieën zijn koffer uit te pakken, die tot de nok toe met Gouden Ballen en Vergulde Schoenen gevuld bleek.
“Nee,” zei de buurman de vriend de kersthater, omdat hij vermoedde dat hij schuld had aan de hele situatie. Terecht, trouwens.
“Zij is hoogzwanger,” zei Cristiano Ronaldo. En tegen mij: ‘Wie is die man?’
“De buurman,” zei de buurman de vriend de kersthater en hij kwam met uitgestoken hand op de bank af.
“Hij is ook een heel goede vriend,” voegde ik eraan toe. “En gefeliciteerd trouwens.”
Bij ‘heel goede vriend’ betrok het gezicht van Cristiano Ronaldo als de hemel op een benauwde stranddag, maar hij zei niets. Wel bleef de hand van de buurman de vriend de kersthater ongeschud in de lucht hangen.
In de keuken trok het lingeriemodel een fles rode wijn open en riep vrolijk: “Wij zoeken onderdak voor de nacht.”
“Zijn alle hotels vol?” informeerde de buurman de vriend de kersthater.
“Geen hotel nodig,” zei Cristiano Ronaldo. “Wij hebben onderdak bij vrienden.”
“Ach, wat leuk,” zei de buurman de vriend de kersthater.
“De vader was not amused,” zei de uitgetelefoneerde vriendin. “En de moeder moest huilen.”
Cristiano Ronaldo zei: “Zij is hoogzwanger.”
De vriendin keek betrapt. Het lingeriemodel zei: “Ik ook!”
De levendigheid van de conversatie kwam de coherentie niet per se ten goede.
“Laten we het over ons hebben,” zei Cristiano Ronaldo.
“Laten we bidden,” riep het lingeriemodel enthousiast en ze schonk een longdrinkglas vol Brunello di Montalcino.
“Laten we een intelligent opgezette televisieserie kijken!” probeerde de buurman de vriend de kersthater, maar dat hoorde niemand.
“We kunnen toch ook gewoon gezellig kletsen?” stelde ik voor.

Een kerstkind
“Hebben jullie het makkelijk kunnen vinden?” vroeg de buurman de vriend de kersthater.
Cristiano Ronaldo dronk zijn koffie uit en zei: “Ja.”
“Origineel ook, een ezel,” zei de vriendin van de buurman de vriend de kersthater, die inmiddels ook was gearriveerd.
“O God,” riep het lingeriemodel, “de ezel!”
“Geeft niks,” zei Cristiano Ronaldo.
“Nee,” zei het lingeriemodel. “Het is maar een ezel.”
“Het is wel een crime, in de binnenstad,” ging de buurman de vriend de kersthater voort.
“Het is maar een dier,” zei Cristiano Ronaldo.
“Geen mens,” constateerde het lingeriemodel.
“Wil er iemand nog koffie?” vroeg mijn vriendin.
“Niets liever,” zei ik.
“Als je nog hebt,” zei het lingeriemodel.
“Niet als je nog nieuwe moet zetten,” zei de vriendin van de buurman de vriend de kersthater.
“Kleine moeite, hoor,” zei mijn vriendin.
“Sowieso kun je soms beter met de trein gaan,” stelde de buurman de vriend de kersthater vast.
“Ik denk dat ik ga bevallen,” zei het lingeriemodel.
“Dat denk ik ook wel,” gierde Cristiano Ronaldo het uit.
Algemene hilariteit.
“We kunnen ook nog een rondje wandelen voor het eten,” zei ik. “Om de honger op te wekken.”
“Zijn er ook cadeautjes?” vroeg Cristiano Ronaldo verlangend.
“Laten we gaan wandelen,” zei mijn vriendin.
“Ik krijg een kind!” riep het lingeriemodel.
“Rustig afwachten wat je krijgt,” corrigeerde Cristiano Ronaldo streng.

Later die nacht, het was al na twaalven, beviel het lingeriemodel van een zoon.
De buurman de vriend de kersthater zong de hele nacht kerstliederen, de vriendin van de buurman de vriend de kersthater warmde een noodpizza op, de vriendin had haar onesie weer aangetrokken en ik noteerde wat er gebeurde.
En de ster van Cristiano Ronaldo straalde als nooit tevoren.