Youp van ‘t Hek over het Sportjaar 2014
Net als in de absolute slotfase van 2013 sta ik ook dit jaar mijn plaatsje als sportcolumnist af aan beroemde en gewaardeerde columnistcollega’s. Aan hen de vraag: wat herinner je je van het Sportjaar 2014? Vandaag: Youp van ‘t Hek.
Het was weer een heerlijk kerstdiner bij de Van ’t Hekjes dit jaar. Jammer dat Jan Jaap van der Wal en Theo Maassen de bezoekjes aan mij tijdelijk hebben opgeschort omdat ik ben opgedoken in het onderzoek naar Michele Ferrari, de verboden pillenbuddy van Lance Armstrong en de rest van het wielerpeloton. Bij mij thuis noemen ze me nu Vino van ’t Hek en de jonge generatie zit er niet op te wachten om de Lars Boom en Lieuwe Westra van het Nederlandse cabaret te worden. Ik ben nog uit de tijd dat een beetje cabaretier iedere voorstelling begon met een injectie verrijkt stierenbloed – behalve Seth Gaaikema, die had van nature een hoog hahamatocriet – maar tegenwoordig schijnen ze het allemaal op een boterham met pindakaas te doen.
Nou ja, Javier Guzman dan niet. Ik ben laatst trouwens even op bezoek geweest bij Javier Guzman. Het was nog vroeg en ik had net m’n nieuwe uzi gekocht. Normaal neem ik m’n uzi nooit mee als ik bij collega’s op bezoek ga, maar nu kwam het dan toevallig even zo uit. We wisselen af en toe tips uit over hoe je een merk helemaal naar de klote kunt krijgen: mij is dat gelukt bij dat alcoholloze gierbier, die uilenzeik voor mannen die hun autosleutels aan hun navel hebben gepierced, en natuurlijk met alle telefonische hulpdiensten ten westen van Nizjni Nowgorod, en Javier vooral bij zichzelf.
Helaas was Guzman niet thuis: hij was op bezoek bij een gezamenlijke collega. Die ook al niet op het Grote Van ’t Hek-kerstdiner wilde komen, omdat hij tegen het gebruik van wapens binnen het cabaret is of zo. Mietje: in de advocatuur doen ze al jaren niets anders – vraag maar aan Bram – en dan zouden wij daarboven moeten staan?
Beste Sportjaar Ooit
Goed, er waren dus wat plaatsen over aan de dis. Wij meteen Danny Blind gebeld, want mijn vrouw kan niet koken en dan is het fijn om iemand aan tafel te hebben die alles goed vindt zolang hij maar mag blijven zitten. Danny reed mee met Guus Hiddink, die we niet echt hadden uitgenodigd, maar die toch gewoon kwam. Toen Guus en Danny binnenkwam, zaten Michel en Ronald Mulder al aan tafel hun oren te vergelijken om erachter te komen wie ook alweer wie was. Verderop zaten Ronald en Erwin Koeman op onze gezinspoef een spelletje Stratego te spelen en voor de kerstboom lagen Wes en Yo in slecht licht de nieuwe lippen van Yo uit te pakken. Cadeautje van vriend Goor, die vindt dat iedereen smaakvol 2015 in moet. Wat dat betreft had de uitbater van de gezelligste koffiebar van Blaricum ook wel even aan zijn vriendje Louis van Gaal kunnen denken: die heeft minstens vier verdedigers van dertig miljoen het stuk nodig om na de winter een beetje deftig voor de dag te komen. Louis was trouwens ook afwezig op ons kerstdiner, omdat hij nog vol zat met ambivalente gevoelens. En omdat Johan Cruijff was uitgenodigd natuurlijk, maar die liet zich alleen interviewen door Humberto Tan, veruit de meest kritische presentator van RTL Late Night, en was voor het voorgerecht alweer verdwenen naar een nieuwe afspraak. Op hun plaatsen kon ik mooi die twee Nederlandse tennistoppers zetten die dit jaar werden verdacht van het vooraf bekokstoven van het verloop van hun onderlinge wedstrijd. Leuke jongens, heb je totaal geen last van: zaten de hele avond op hun smartphone geld in te zetten op de vraag of ze hun bord zouden leegeten.
Na het eten ging mijn vrouw klaverjassen met Michael van Gerwen en John de Wolf en ik de stad in met Dafne Schippers, Kromowidjojo en wat leden van het dameshockeyteam. Wild dansen. Eerst nog even snel een Ferrari-kuurtje genomen en verdomd: geen spoortje vermoeidheid.
Zo werd het toch nog het Beste Sportjaar Ooit.
door: Frank Heinen
