Fascinerend: waar pianospelen al niet goed voor is
Bent u vroeger door uw ouders gedwongen om muzieklessen te volgen? Al dat urenlange gepruts met blokfluit, viool dan wel piano blijkt toch zijn vruchten afgeworpen te hebben – zelfs als u er niets van bakte. Een onderzoek van de University of Vermont College of Medicine wees uit dat zelfs de meest toondove jonge muzikant waarschijnlijk profijt heeft gehad van het spelen, en wel op het gebied van emotionele ontwikkeling en gedragsontwikkeling.
De cortex is de buitenste laag van de hersenen en verandert in dikte naarmate een kind groeit en ontwikkelt. Eerder had onderzoeker James Hiudzak al een relatie gevonden tussen de verdikking en verdunning van de cortex en verschillende hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor depressie, agressie en aandachtsproblemen. In dit onderzoek wilde hij zich vooral focussen op positieve veranderingen.
Hiudzak analyseerde de hersenscans van 232 kinderen, van 6 tot 18 jaar oud. Hij zocht hierbij naar hersenontwikkeling bij kinderen die een muziekinstrument bespeelden. Zo kwam hij erachter dat hoe meer een kind oefende op het instrument, hoe sneller de “corticale organisatie” van aandacht, angstregulatie en emotionele controle verliep. De dikte van de cortex is volgens het onderzoek verantwoordelijk voor “executive functioning”, waaronder het werkgeheugen, aandacht en organisatie-skills vallen.
Omdat alle onderzochte kinderen geestelijk gezond waren, gelooft Hiudzak dat het gevonden positieve effect nog sterker is bij kinderen met een geestelijke aandoening als ADHD. Hiudzak zelf speelt viool in zijn vrije tijd en meent dat dit heeft bijgedragen aan zijn algehele gezondheid. Vooralsnog heeft het geen effect gehad op zijn muzikale talenten: de wetenschapper noemde zijn eigen vioolspel op navraag “vreselijk”.
