Spring naar de content

Hoe we uitvinden wat de inlichtingendiensten over ons weten

Het is maar een beginnetje, maar er is nu een manier om te weten te komen wat de internationale inlichtingendienst zoals de Amerikaanse NSA precies over ons en onze emails, telefoontjes en apps weten. Die NSA wisselt op grote schaal informatie uit met de Engelse geheime dienst GCHQ en juist die is door een Engelse rechtbank op de vingers getikt: tot december 2014 was het massaal verzamelen van onze gegevens tegen de wet.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Geert Poorthuis

De zaak was aangespannen door onder andere mensenrechtenorganisatie Privacy International en die is deze week gestart met een campagne waarbij iedereen wereldwijd wordt opgeroepen zijn gegevens te laten wissen, een recht dat bij de uitspraak van de Engelse rechters is vastgelegd. Volgens die rechtbank, de Investagory Powers Tribunal (IPR), was de gegevensopslag onwettelijk omdat ze tot aan de Snowden-onthullingen bij zo goed als niemand bekend was en derhalve een schending van de mensenrechten.

Omdat de NSA en de Engelse GCHQ bij hun werk bij uitstek internationaal te werk gaan en zich dus niet tot de grenzen van hun landen beperken kan het ook voor Nederlanders interessant zijn om zich bij deze campagne van Privacy International aan te sluiten. Veel van wat wij op het internet uitvoeren loopt trouwens al via servers in verre buitenlanden en wordt derhalve min of meer automatisch gecontroleerd. Wij Nederlanders WhatsAppen, Facebooken en mailen zo massaal dat men in het buitenland van ons bijna allemaal een uitstekend profiel kan opstellen.

Privacy International vraagt uw naam en emailadres en, dat is even slikken, uw telefoonnummer en geleidt die door naar de GCHQ. Die is dan, op grond van de uitspraak van de IPR, verplicht te melden wat er over u is verzameld tot december 2014. Vervolgens heeft u het recht om die gegevens te laten wissen, uiteraard alleen in de Engelse databases. Als gezegd, het is een beginnetje. Maar het interessantste deel van de zaak is natuurlijk dat we te weten komen wat er over ons is verzameld. Want tot dusver was daarover niets bekend, nu is er op zijn minst een open deurtje in het strak beschermde bolwerk.

De zaak kan nog interessanter worden als het Europese Hof van de Mensenrechten later dit jaar een zaak gaat behandelen die sterk lijkt op het Engelse voorbeeld. Dat zou het verzamelen van gegevens in heel Europa ongrondwettelijk kunnen maken. Dan hebben wij niet alleen bij Google het recht om vergeten te worden, maar ook bij de Europese inlichtingendiensten.