Spring naar de content

VVD’ers blijven in vlek wrijven. Minister Schippers vermoedt complot

Ze is een van de meest gerenommeerde VVD-ministers in het kabinet-Rutte II en wordt zelfs een mogelijke opvolger van Rutte genoemd – misschien wel als de eerste vrouwelijke premier. Wat Edith Schippers (Volksgezondheid, Welzijn en Sport) bezielde om vanochtend opmerkelijke uitspraken over een anti-VVD-complot te bezigen, is dan ook onduidelijk. Les één in de politiek is immers: nooit in een vlek wrijven.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Edwin van Sas

Het zit de VVD niet mee. In aanloop naar de Provinciale Staten- en Waterschapsverkiezingen moesten, als gevolg van bonnetjesaffaires, een minister (Opstelten) en staatssecretaris (Teeven), opstappen. Om over het gedoe op provinciaal (Hooijmaijers) en lokaal niveau (Van Rey et al., De Kruif et al.), en over het declaratiegedrag van een Tweede Kamerlid (Verheijen) nog maar niet te spreken. Fouten gemaakt door VVD’ers waarvoor VVD’ers worden vervolgd.

Is het toeval dat het allemaal nu speelt? Niet bepaald. Recent integriteitsonderzoek van voormalig HP-journalist Bart de Koning toonde aan dat VVD’ers het afgelopen jaar simpelweg drie keer zo vaak bij incidenten betrokken zijn geweest als bijvoorbeeld leden van de Partij van de Arbeid. De kans dat het dan tijdens een campagne opspeelt, is uiteraard ook drie keer zo groot. En natuurlijk zullen politieke partijen het niet laten om dat in campagnetijd uit te venten. Toch vermoedt Schippers een groter plan:

“Het is wel heel toevallig: de campagne begon en toen kregen we de affaire-Mark Verheijen, daarna de zaak rond het Stichtse Vecht, en toen een bonnetje waardoor twee VVD-bewindspersonen moesten aftreden. Ook héél toevallig in de campagne,” aldus de bewindsvrouw hedenochtend in de krant van wakker Nederland.

Maar de bewindsvrouw is nog niet klaar. Andere opmerkelijke quotes uit het interview: “Mensen hebben natuurlijk dingen bewaard voor de campagne.”
“Ik beschrijf dat het geen toeval is dat er nu incidenten naar boven komen.”
“Wie dat zijn weet ik niet, maar er komen te veel dingen naar boven.”
“Als een bonnetje van vijftien jaar geleden een week voor de verkiezingen opdoemt, dan is mijn conclusie dat het niet voor niets nú gebeurt. De een zegt: het is de onderwereld. De ander zegt: het zijn krachten bij justitie. Een derde zegt: het zijn krachten uit de advocatuur. Ik kan dat niet beoordelen. Maar er zit ergens een kracht achter.”

Wat Schippers over het hoofd ziet, is dat het VVD’ers zelf zijn die zich in de nesten werken én de affaires onnodig groter maken. Zij wrijven bovenal constant in de vlek door communicatieve blunders, waarmee ze de affaires alleen maar groter maken. Rutte en Zijlstra deden dat door de affaire Verheijen ‘opgeblazen’ te noemen, Teeven kon zich niet beheersen en riep dat hij de details van de deal wel kende, Opstelten moest de vreemdste capriolen uithalen nadat hij onnodig verkeerde cijfers de Tweede Kamer in slingerde. En nu Schippers weer: in plaats van stil te zitten als je geschoren wordt, doet zij huilie huilie over wat de partij over zichzelf afroept.

Het antwoord op de vraag op Schippers het nog wel leuk vindt, is dan ook veelzeggend.

“’Leuk’ vind ik niet het goede woord. Het is eervol wat ik mag doen.”
Waarom is het niet leuk?
“Het is ook wel een sleurbaan. Je bent van ’s ochtends tot ’s avonds met heel taaie dingen bezig. Je werkt aan wetsvoorstellen die járen duren om door de Kamer te krijgen. En ik ben van nature een ongeduldig mens. Dus ik moet af en toe wel op mijn lip bijten, terwijl ik denk: jongens, kom op. Het mag allemaal wel wat sneller.”

Op hun lip bijten, dat is precies wat ze bij de VVD wat vaker zouden moeten doen.