Griekenland hangt een stuk beter in de touwen dan wij
Een tijdje terug adviseerde ik de Grieken op deze plek om gewoon op de handen te blijven zitten. Dat is inmiddels alweer ruim tweeënhalve maand geleden. Ik denk niet dat ze mijn advies nodig hadden, maar ze hebben het wel gedaan: op de handen zitten. Ook schreef ik over hun in speltheorie gespecialiseerde minister van Financiën Yanis Varoufakis. De ene na de andere door de Europese tegenspelers in de media genoemde deadline verstrijkt, het geld zou al meerdere malen ‘toch echt op’ zijn geweest maar tot nu komen de Grieken hun verplichtingen na. Op dit moment zouden de ambtenarensalarissen deze maand niet betaald kunnen worden en medio mei gaat het met alweer een miljard aflossing aan het IMF ook niet lukken. Alweer zijn dit de inschattingen van de financieel specialisten en zoals u weet: die zitten niet in Griekenland.
Probleem is wel dat die specialisten er jaar op jaar naast zitten en dat Griekenland overwegend z’n zin krijgt. Inmiddels heeft Griekenland alleen nog maar leningen nodig – het gaat om een klein laatste stukje van de kleine 300 miljard die we daar met z’n allen al afzonken – om al verkregen leningen met rente terug te betalen.
Wiens probleem is dat eigenlijk, als Griekenland het niet zou doen?
Dit weekend waren het tijdens Mario Draghi (ECB) en Christine Lagarde (IMF) die tijdens de jaarlijkse IMF-bijeenkomst in Washington nogmaals benadrukten dat Griekenland nu vaart moet maken met de hervormingsplannen. Maar tegelijk begint het in Europa al te schuiven. De voorzitter van de Eurogroep, onze eigen Jeroen Dijsselbloem, haastte zich te verklaren dat alles onderhandelbaar is zolang het uitgangspunt blijft dat Griekenland zijn schulden terugbetaalt. Dat heeft Griekenland ook steeds verklaard te zullen doen maar het zou helpen als de leningen nog een paar honderd jaar aflossingsvrij zijn terwijl de rente erop verder wordt verlaagd en de inflatie haar werk doet.
Een nieuwe bijeenkomst, op 24 april aanstaande, gaat er op dat moment niet komen, zo verklaren regeringsleiders inmiddels al openlijk. Dat is nog meer koren op de molen van de Grieken. Zouden ze ooit naar Wim Sonneveld hebben geluisterd die in een sketch als adagium koos ‘rekken en d’r bijblijven’?
Er werd en wordt nogal lacherig gedaan over Yanis Varoufakis’ ervaring met speltheorie en ook zelf verklaarde hij dat hij zijn kennis en ervaring op dat terrein natuurlijk niet inzette om de financiële problemen van Griekenland met de rest van de wereld op te lossen.
Volgens mij is ook dit onderdeel van het spel.
