Spring naar de content

Waar zijn de opvolgers van Ali, Foreman en Frazier?

De affiches van de gevechten zijn pronkstukken in de collectie van verzamelaars en de namen zijn begrippen in de contemporaine sportgeschiedenis. Rumble in the Jungle, Thrilla in Manilla en The Sunshine Sundown. Veertig jaar later zijn de bokswedstrijden tussen zwaargewichten als Muhammad Ali, George Foreman en Joe Frazier nog altijd ongeëvenaard. Hoe kan dat?

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Lennart Bloemhof

Tegenwoordig zullen maar weinig Nederlanders weten dat zwaargewicht Wladimir Klitsjko in de nacht van zaterdag op zondag in New York zijn vijf wereldtitels met succes verdedigde tegen de Amerikaan Bryant Jennings. In plaats daarvan gaat het overal om het ‘gevecht van de eeuw’, aanstaande zaterdag in Las Vegas. Dan vechten Floyd Mayweather en Manny Pacquiao om de wereldtitels in het weltergewicht. De kaartjes in de MGM Grand Garden Arena waren binnen 60 seconden uitverkocht.

Dat de strijd om de wereldtitels in het zwaargewicht als voorafje dient voor de titelstrijd in het weltergewicht “zou ondenkbaar zijn geweest in de jaren zestig, zeventig of tachtig”, zegt oud-bokser Arnold Vanderlyde. Als iemand iets kan zeggen over wat er is gebeurd met de allure van de zwaargewichten, dan is het wel Vanderlyde. Hij won in die gewichtsklasse drie keer brons op drie opeenvolgende Olympische Spelen (1984, 1988 en 1992).

Vanderlyde op de Spelen van Barcelona in 1992.
Vanderlyde op de Spelen van Barcelona in 1992.

In zijn tijd was het zwaargewicht de onbetwiste koningsklasse van de bokssport. Neem bijvoorbeeld de wedstrijden met Ali in de hoofdrol. Hij ging als de ongeslagen bokskampioen in 1971 tegen aartsrivaal Joe Frazier ten onder. Drie jaar later versloeg hij als underdog op leeftijd de onverslaanbaar geachte George Foreman in de jungle van het toenmalige Zaïre. De cirkel was rond toen hij Frazier versloeg in 1975, in Manilla. De wereld stond even stil tijdens die wedstrijden.

Charisma
“Het waren stuk voor stuk charismatische boksers. Dat spreekt aan”, zegt Vanderlyde over de bekende zwaargewichten uit het verleden. Wladimir Klitschko heeft een ander soort charisma, aldus Vanderlyde. Buiten de ring staat de Oekraïense reus vooral bekend als weldoener. De gemoedelijke persconferentie van Klitsjko en Jennings was een groot contrast met het moddergooien tussen Ali en Frazier.

Klitschko (links) en Jennings tijdens de persconferentie over hun gevecht in New York.
Klitschko (links) en Jennings tijdens de persconferentie over hun gevecht in New York.

“Mensen willen toch die strijd zien tussen aparte types”, zegt Vanderlyde. “Het botsen tussen karakters, de concurrentie, dat gaat soms verder dan alleen sport. Soms gaat het meer om het verhaal, dan om het boksen”, legt hij uit. Zo was Ali het icoon van zijn tijdperk. Groot geworden in de jaren zestig in de Verenigde Staten en het gezicht van zwart Amerika, toen rassenongelijkheid aan de orde van de dag was. Hij weigerde uit principe dienst in de Vietnamoorlog, wat hem geliefd en gehaat maakte.

Ali in 1974.
Ali in 1974.

Joe Frazier was op alle gebieden Ali’s tegenstrever. Toen Ali zijn wereldtitels kwijtraakte na zijn dienstweigering, werd Frazier de nieuwe wereldkampioen. Conservatief Amerika juichte voor hem. Het oversteeg de sport. De wedstrijden waren vaak middenin de nacht, maar Nederlanders haalden toch hun kinderen uit bed om ze live sporthistorie te laten meemaken.

Sovjet-kracht
Die opgepompte Amerikaanse tweestrijden zijn verleden tijd. Met het uiteenvallen van de Sovjet-Unie is de Amerikaanse hegemonie verdwenen, aldus Vanderlyde. “Ik zei in mijn tijd al dat als die Sovjet-boksers prof zouden worden, wij een flink karwei krijgen. Het Sovjet-kampioenschap was in die tijd zwaarder dan het WK. Inmiddels is er in Amerika gelatenheid dat ze geen rol meer spelen in het zwaargewicht.”

Klitschko in voorbereiding op het duel tegen Jennings.
Klitschko in voorbereiding op het duel tegen Jennings.

De enige Amerikaan die op gebied van klasse en charisma nog in de buurt kwam van de oude meesters, was Mike Tyson. Maar hij kende een korte toptijd. Vanderlyde: “In het boksen is fysieke en mentale balans cruciaal. Tyson kon zichzelf na verloop van tijd mentaal niet handhaven. Dan ga je verliezen, ongeacht hoe goed je bent.”

Het verbaast hem niet dat een Oekraïner nu al jaren domineert in de zwaargewichtsklasse. Daar is niet iedereen gelukkig mee. De boksstijl van Klitsjko is namelijk geen garantie voor spektakel. “Hij doet zijn werk en dat doet hij heel goed. Het is voorhand, voorhand, boem”, zegt Vanderlyde. “De liefhebber waardeert zijn voetenwerk, intelligentie en talent. Alleen kluistert het mensen niet aan de buis.”

Mayweather vs. Pacquiao
Hij begrijpt dat de wereld zich tegenwoordig meer verheugt op de wereldtitelstrijd in het weltergewicht. De boksers zien er misschien niet zo vervaarlijk uit als de Ali’s en Klitsjko’s van deze wereld, maar Mayweather en Pacquiao hebben alles wat de zwaargewichtsklasse mist. De twee zijn al jaren gevierde boksers. Pacquiao verloor slechts vijf maal in zijn boksloopbaan. Mayweather weet niet eens hoe het is om als verliezer de ring te verlaten. In 2009 begonnen de onderhandelingen voor het nu al legendarische gevecht en de boksers mogen zaterdag minimaal 300 miljoen dollar aan inkomsten verdelen.

Mayweather (links) en Pacquiao.
Mayweather (links) en Pacquiao.
Pacquiao tijdens een persmoment
Pacquiao tijdens een persmoment

De twee zijn elkaars tegenpolen. Filipijn Pacquiao is de goedlachse man die buiten de boksarena in latenightshows Imagine van John Lennon zingt. Amerikaan Mayweather is de rebel die zichzelf eerder deze week nog “beter dan Ali” noemde. Hij had als doel zoveel mogelijk geld te verdienen in zijn carrière en dat is hem gelukt. Hij heeft de bijnaam ‘Money’ en zal dit jaar meer geld verdienen dan een sporter ooit heeft gedaan.

Vanderlyde verwacht een spannend boksduel. Het kan volgens hem behoorlijk spetteren tussen weltergewichten. Hij noemt namen uit het verleden, zoals Sugar Ray Leonard en Thomas Hearns. “Dat waren echt kannibalen.” Ook over Mayweather en Pacquiao is hij enthousiast: “Het zijn allebei jongens met snelle handen, ze hebben goede ogen, kunnen variëren en schuwen het gevecht niet. Er staan twee raketten tegenover elkaar. Dan heb je een good fight en daar gaat het toch om.”

Maar Vanderlyde heeft de zwaargewichten nog niet opgegeven. Wat betreft het gevecht tussen Klitsjko en Jennings is hij blij dat er in Madison Square Garden werd gestreden. Onder meer het eerste gevecht tussen Frazier en Ali vond er plaats. “Dat is gewijde boksgrond.” En met Jennings stond er weer eens een Amerikaan in de titelstrijd. Klitschko won pas na twaalf ronden op punten. Het kan volgens hem een nieuwe generatie Amerikaanse topboksers inspireren. “Want nergens is de gelijkwaardigheid zo groot, zoals in de ring. Ook al lijk je op voorhand kansloos.”