We gaan Niklas Moisander niet missen. Dat kan namelijk niet.
Nu hij vertrekt, vraag je je af hoe lang hij hier eigenlijk was. Je hebt geen idee. Niklas Moisander is zo’n voetballer bij wie je het verschil tussen komen en gaan niet merkt. Correct spel, correcte uitspraken, correct haar: de Finse verdediger van Ajax is zo afgepast dat hij oplost waar je bij staat. Probeer na een wedstrijd een oordeel te vellen over zijn acties: lukt niet. De Mann ohne Eigenschaften wil belangrijk zijn voor het team en daar slaagt hij behoorlijk in. Zoals alles meestal behoorlijk was in Amsterdam (Ajaxjeugd), Zwolle, Alkmaar en weer Amsterdam. Het schijnt dat hij er was, maar niemand wist het zeker.
Na de zomer zal zijn loopbaan zonder incidenten of uitschieters worden voortgezet in Genua bij de club Sampdoria, die hem past. Sampdoria maakt niets in je los. Moisander zal een behoorlijk goede speler zijn bij een behoorlijk goede club in de Serie A. In 2012 moest hij de opvolger worden van Jan Vertonghen en dat tekent de jaren onder Frank de Boer, de trainer die houdt van correct. Na drie seizoenen Moisander herinneren wij ons moeiteloos nog Vertonghen. Er is niets gebeurd om de herinnering te doen vervagen. Dwars door Moisander heen zien wij Lange Jan soms irritant dromerig over het veld gaan, dan weer verrukkelijk vol passie opstomen naar het vijandelijk doel. Na de gifkikker uit België moest Moisander de nieuwe leider worden als linker centrale verdediger, en natuurlijk mislukte dat. De bescheidenheid van Moisander verhinderde dat hij anderen de les las, of eens lekker uitschold, of het spel, of de sfeer, op welke manier dan ook naar zijn hand zette. Hooguit gaf Moisander met zijn correctheid het goede voorbeeld.
Je kunt onmogelijk van hem houden en onmogelijk afkeer voelen. Dat heb je met kameleons in voetbalkleren. Ja, het knappe van zijn linkervoet had een feature kunnen zijn; maar dankzij hard trainen doet zijn rechtervoet behoorlijk mee en valt het knappe van zijn linker weg. Hij trapt zoals het hoort en doet geen rare dingen —Moisander houdt altijd zijn behoorlijk intelligente hoofd erbij. In het Finse team offert hij zich op in een defensief systeem dat het zijne niet is. Daardoor valt de aanvoerder vaak tegen in Finse ogen en geeft hij achteraf weer braaf toe dat het beter had gemoeten.
Het had beter gemoeten maar ook slechter gekund: Niklas Moisander in een notendop. We wensen hem veel succes in Italië. We gaan hem niet missen. Dat kan namelijk niet.
Iedere zondag schrijft Auke Kok voor HP/De Tijd een column over sport.
