Zelfportret Kasper van Kooten: ‘Aandacht vragen wordt gezien als een vak’
Kasper van Kooten (1971, Zuidoostbeemster) is acteur en cabaretier. In mei ging Ventoux in première, de film naar het boek van Bert Wagendorp, waarin hij de rol van Bart speelt.
Wat is uw huidige gemoedstoestand?
Opgetogen. Ik sta in een weiland met mijn racefiets aan de hand en heb voor het eerst dit jaar een korte broek aan.
Wie zijn uw helden?
Aretha Franklin, Dennis Bergkamp en een wildvreemde die ik laatst op de Dam geheel belangeloos tien omgewaaide fietsen overeind zag zetten.
Aan wie ergert u zich?
Aan mensen die constant de publiciteit zoeken zonder dat ze iets kunnen. Aandacht vragen wordt tegenwoordig gezien als een echt vak, waar je goed en minder goed in kunt zijn.
Wat zijn uw dagdromen?
Dagdromen vind ik klinken alsof je ergens mee bezig bent en ondertussen aan iets denkt wat je liever zou doen, maar ik doe al de hele dag wat ik wil. Ik ben wel veel bezig met ons kindje dat bijna komt. Dan stel ik me voor dat ik tegen haar praat of met de kinderwagen over straat loop.
Wat is uw grootste angst?
Dat ik ooit in een angstig persoon verander. Mijn vader heeft in augustus een zware hartaanval gehad. Ik weet dat mijn dierbaren me ooit gaan ontvallen, maar van tevoren ga ik niet bang zijn voor dat moment.
Hoe moedig bent u?
Vrij moedig. Ik ben weleens langs de snelweg gestopt omdat ik een moedereend met tien kuikens in de middenberm zag lopen. Maar ik hoef geen gevaarlijke dingen te doen om te voelen dat ik leef.
Bidt u weleens?
Nee, maar ik heb wel ritueeltjes. Als ik een rondje heb gereden en mijn banden zijn niet lek gegaan, bedank ik mijn fiets altijd even.
Wanneer was u het gelukkigst?
Vlak nadat mijn vader succesvol was geopereerd, hoorde ik dat mijn vriendin zwanger was.
Waar schaamt u zich voor?
Dat ik soms als een botte hond uit de hoek kan komen. E-mails zijn het gevaarlijkst, want die worden vaak ook nog verkeerd gelezen.
Wanneer heeft u voor het laatst gehuild?
Ik heb het afgelopen halfjaar aan de lopende band gehuild. Tijdens het filmen van Ventoux hoorde ik dat mijn vriendin zwanger was, dus alle gevoelige scènes kwam ik moeiteloos jankend door. De laatste keer was toen ik een zelfgeschreven gedichtje voor mijn geliefde en ons kindje aan haar voorlas.
Het hele Zelfportret van Kasper van Kooten leest u in de HP/De Tijd die nu in de winkel ligt. Lees hem hier digitaal, of sluit hier een voordelig abonnement af.
