Binnenkort repareren vliegtuigen zichzelf – in de lucht
Soms moet er wat hulp aan te pas komen, maar het menselijk lichaam is grotendeels in staat automatisch te herstellen als er iets is beschadigd. Britse wetenschappers lieten zich hierdoor inspireren in hun onderzoek naar vliegtuigherstel en -onderhoud. De onderzoekers menen vliegtuigvleugels te hebben geproduceerd die repareren, bijvoorbeeld na een botsing met een vogel.
De wetenschappers hebben drie jaar lang aan de universiteit van Bristol aan dit onderzoek gewerkt, zo schreef Tech Times. Ze zien het als een eerste stap naar ‘zichzelf reparerende technologie’. Samen met vliegtuigdeskundigen zochten ze naar een manier om de vorming van kleine scheuren in de romp en de vleugels van een vliegtuig te herstellen.
Ze maakten gebruik van kleine microbolletjes met daarin vloeibare koolstofvezels. De bolletjes breken als de vleugel beschadigd raakt, waarna de vloeistof naar buiten loopt en de scheurtjes in de vleugel opvult en door een chemische reacties vervolgens snel verhardt. De wetenschappers concludeerden dat de vleugel uiteindelijk net zo stevig is als voor het ontstaan van de schade.
“We hebben ons laten inspireren door het menselijk lichaam,” zegt hoofdonderzoeker Duncan Wass. “Als we beschadigd raken, bloeden we, krijgen we korsten en geneest het. We hebben eenzelfde soort functie in een synthetisch materiaal gebracht: laten we eens iets maken dat zichzelf kan genezen.” De zelfhelende vloeistof kan in de toekomst ook gebruikt worden om schade snel op te merken. De onderzoekers willen er dan iets aan toevoegen, waardoor de vloeistof met het blote oog niet te zien is, maar wel met een uv-licht.
Volgens Wass zijn zelfhelende materialen de toekomst: “In de komende vijf tot tien jaar komen we echt op een punt waarop bijvoorbeeld de schermen van onze mobiele telefoons zichzelf automatisch repareren nadat ze barsten.” Daarnaast kan de technologie de controles van luchtvaartmaatschappijen een stuk goedkoper maken. Ingenieurs kunnen namelijk de beschadigde gebieden veel sneller identificeren en de kans dat ze een barstje over het hoofd zien wordt tot een minimum beperkt.
