Spring naar de content

Het Katholiek Nieuwsblad gaat ten onder – en dat is jammer

Heeft een krant recht op een belastingvoordeel zodat donateurs hun giften kunnen aftrekken? De Belastingdienst en het gerechtshof in Arnhem vinden van niet. Het Katholiek Nieuwsblad, dat regelmatig (voor het grote publiek controversiële) stukken over abortus en homo’s publiceert, is zijn ANBI-status kwijt. Dat is een flinke financiële tegenvaller die het einde van het weekblad kan betekenen.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Verhoef

Ik ben een klein jaar abonnee geweest van het Katholiek Nieuwsblad. Het was de tijd dat de conservatieve CDA’er Hans Hillen een column had en nog geen zicht had op een ministerschap in kabinet-Rutte I. Er stonden goede conservatieve en rechtse stukken in de wekelijkse krant, iets wat ontbrak – en overigens nog steeds ontbreekt – in de meeste andere media. Het was een interessant opinieplatform, ook vanwege de inhoudelijk sterke boekrecensies van Henk Rijkers, inmiddels hoofdredacteur van het weekblad.

Uiteraard stond het ook vol stukken over het katholicisme en wat er allemaal speelde in Rome. Daar had ik niet zo veel mee, omdat ik geen praktiserend katholiek ben, niet gelovig ben en sowieso maar weinig kaas heb gegeten van de regels en gebruiken van de kerk. Maar toch, ik vond het nuttig om me af en toe te verdiepen in de kerk waar ik nog altijd slapend lid van ben. Toen voormalig hoofdredacteur Mariska Orbán-de Haas – een fel tegenstander van abortus – in 2010 een open brief schreef aan VVD-politicus Jeanine Hennis-Plasschaert, waarin Orbán onder andere sprak over Hennis’ miskramen, barstte de hel los voor de krant.

Orbán was plotseling overal te horen en zien. Ze werd bijna net zo vaak naar de studio van Pauw & Witteman geroepen als PvdA’er Ronald Plasterk. Ze werd van het ene op het andere moment the woman they love to hate. Het leverde immens veel aandacht op voor de krant die voorheen vrijwel niemand buiten het katholieke wereldje kende. Waarschijnlijk zelfs te veel. Maar iedereen weet: there’s no such thing as bad publicity.

Hoewel Mariska Orbán-De Haas nu op de achtergrond actief is voor de krant, blijft het Katholiek Nieuwsblad stukken publiceren waar anderen aanstoot aan nemen, zoals dit ingezonden artikel eind juni, waarin een rechtsfilosoof tekeer gaat tegen ‘dwaze homopropaganda die gevaarlijke totalitaire trekken vertoont’. Vanuit een (orthodox-)katholiek oogpunt is waarschijnlijk best te begrijpen wat de auteur bedoelt – zo’n stuk staat niet zomaar in het blad, en ik denk dat de meeste lezers van het blad zich er prima in kunnen vinden –  maar voor meer progressieve en liberale geesten is het natuurlijk van de zotte, die aanval op ‘homopropaganda’. Er is zelfs aangifte gedaan.

Ik denk dat veel (fanatieke) tegenstanders van het Katholiek Nieuwsblad de krant liever vandaag dan morgen zien verdwijnen. Die tegenstanders krijgen nu waarschijnlijk hun zin dankzij een uitspraak van het gerechtshof in Arnhem, waarin de Belastingdienst in hoger beroep in het gelijk is gesteld tegen Stichting Katholiek Nieuwsblad.

Het hof vindt dat het weekblad onterecht een status heeft voor goede doelen. Donateurs kunnen voortaan hun giften niet meer aftrekken voor de Belastingdienst. “Het blad, dat zelfs nooit winst heeft gemaakt, kan alleen uitgegeven worden met de ondersteuning van gulle donateurs,” aldus de teleurgestelde redactie van het Katholiek Nieuwsblad. Donateurs zullen zich minder snel geneigd voelen geld te geven, waardoor het almaar moeilijker zal worden het blad uit te geven.

Ik snap dat sommige mensen boos zijn op het blad, omdat ze de standpunten die het bevat verafschuwen.Dat mag. Maar mogen de mensen die het Katholiek Nieuwsblad lezen en er stukken voor schrijven dan ook verafschuwen wat er buiten de katholieke wereld gebeurt? Vergeet niet: het Katholiek Nieuwsblad is maar een klein tijdschrift. Het ligt letterlijk nergens in de schappen, en kan alleen worden verkregen middels een (proef)abonnement.

Ik ben geen lezer meer. Ik kom alleen nog af en toe naar de site. Katholiek ben ik alleen in naam, maar ik ben het niet eens met de mensen die wensen dat het Katholiek Nieuwsblad verdwijnt. Meer media betekent meer meningen, en dat is iets goeds omdat iedereen er wat van kan leren. Hier komt het op neer: als er een publiek voor is, dan hoort er een publicatie voor te zijn. In dat opzicht is het vonnis van het gerechtshof bijzonder teleurstellend. Dat zouden zelfs de grootste tegenstanders van het blad moeten erkennen.

Onderwerpen