Dijken vergroten risico op overstromingen
Dammen en dijken bieden geen permanente oplossing tegen de stijgende waterspiegel. Sterker nog: ze zouden op de langere termijn zelfs zorgen voor een grotere kans op overstroming. Dat stelt fysisch geograaf Stijn Temmerman van de Universiteit Antwerpen in wetenschappelijk tijdschrift Science.
Dijken houden niet alleen het water tegen, maar ook het zand en slib dat met het water mee wordt gevoerd. In een natuurlijk gevormde rivierdelta is een rivier omgeven door zogenaamde draslanden. Dit natte land neemt niet alleen het ‘overtollig’ water van een rivier op, maar stijgt ook mee met de waterspiegel. De rivier laat namelijk een deel van het zand en slib achter op de draslanden, waar het blijft hangen tussen de begroeiing. Dijken zorgen ervoor dat de stijgende waterspiegel het land niet kan overvloeden, maar zorgen er ook voor dat het landniveau niet mee stijgt met de wereldwijd hoger wordende waterspiegel. Temmerman en collega Matthew Kirwan van het Virginia Institute of Marine Science pleiten dan ook voor een natuurlijker watermanagement: “Het herstel van de draslanden is erg belangrijk. Daarbij is het onderhouden van wetlands ook een stuk goedkoper dan het onderhouden en ophogen van dijken.”
Op verschillende plaatsen in de wereld wordt al gewerkt aan een natuurlijkere vorm van watermanagement. In de Mississippidelta in de Verenigde Staten zijn al plannen om het rivierwater weer over het drasland te laten stromen. En ook in België zal zo’n vierduizend hectare deltaland binnen vijftien jaar worden teruggebracht naar zijn natuurlijke vorm.
