Spring naar de content

De dappere Conor McGregor, veel geloofwaardiger dan Badr Hari

Allemaal leuk en aardig hoor, die Ronda Rousey, zo kreeg ik vorige week te horen als reactie op mijn artikel over de vrouwelijke Mike Tyson, maar het blijft natuurlijk wel een bantammeisje. De echte sensatie op mixed martial arts-gebied komt uit Ierland en heet Conor McGregor. Net als Ronda geen zwaargewicht – McGregor is slechts vijf kilo zwaarder dan zijn vrouwelijke tegenhanger en dus een vedergewicht – en ook hij houdt er van om zijn partijen binnen zeer kort tijdsbestek te beëindigen. Ooit sloeg hij een tegenstander na vier seconden knock-out.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Mark van den Heuvel

Boksen, kickboksen, Braziliaanse jiujitsu, karate, capoeira en taekwondo, de voormalige loodgieter McGregor beheerst het allemaal. En hij heeft bravoure, ook altijd handig in dat metier. “Vergeet bokskampioen Floyd Mayweather”, zei McGregor, in een kooi is Mayweather namelijk volstrekt kansloos tegen hem, net zo kansloos als Mayweather zou zijn tegen Ronda Rousey.

Niet slapen
Zijn vorige tegenstander in gevecht om de UFC wereldtitel, Chad Mendes, heeft nog steeds last van de technische knock-out in de tweede ronde, lees ik. Een maand later kan hij er nog altijd niet van slapen, zegt hij. Mendes: “Ik ben er nog steeds niet overheen, het doet nog altijd pijn om de partij terug te kijken, maar ach, that’s just part of the game.”

Ik weet niet hoe het met u is, maar ik begin nu toch wel nieuwsgierig te worden, McGregor-Mendes is namelijk een gevecht dat volledig langs me heen is gegaan, ik schroom geen moment om dat erbij te zeggen, dus ga ik op zoek naar YouTube-materiaal. Hierbij, waarom weet niemand, maar voorzien van Italiaans commentaar:

De nek
McGregor, na afloop: “In the jungle a lion knows he must attack the neck. In mijn sport is het niet anders. Je moet de nek aanvallen, de kin. Ik geloof in de KO.” Zou ik ook zeggen als ik hem was. En ik begrijp de opwinding ook wel, maar McGregor heeft me nog niet helemaal kunnen overtuigen. Komt ook omdat Mendes zich slechts twee weken op de partij kon voorbereiden, na een afzegging van Jose Aldo.

“Iets zegt me dat ik elke partij van deze dude kan winnen, mét een gedegen voorbereiding,” zei Mendes na afloop. Ook daarom schrikt ie ’s nachts nog wel eens wakker. Want een rematch zit er voorlopig niet in voor hem. Mendes heeft zijn claim of fame gehad. Zoals het er nu voor staat vecht McGregor 12 december eindelijk tegen de onttroonde en tegen die tijd wel fitte kampioen Jose Aldo. In Las Vegas. Dan ga ik wel kijken.

Onze Golden Boy
Dat roept eigenlijk automatisch de vraag op: hoe is het met Badr Hari? Onze eigen ‘Golden Boy’ blijkt zich aan het voorbereiden op een gevecht tegen Ismael Londt volgende week zaterdag in Grozny, Tsjetsjenië of all places, waar hij zich liet fêteren door president Ramzan Khadyrov. Het doet alleen maar nog meer afbreuk aan zijn geloofwaardigheid, verblind door een stapeltje dollars.

Zelf doet Hari vooral zijn best om de schijn op te houden. Hij heeft  er zin in, zo kunnen we opmaken uit de berichtgeving op zijn eigen twitteraccount. Winnen alleen is niet genoeg.

De kans is volgens Badr groot dat zijn tegenstander het einde van de partij niet zal halen.

Het zijn van die even gebruikelijke als voorspelbare speldenprikjes die tegenwoordig aan elk gevecht vooraf gaan. Lekker laten kletsen, wat een lulkoek. Persoonlijk neem ik Conor McGregor nu al een stuk serieuzer dan die hele Badr. En we kennen elkaar nog maar net.

Iedere maand ontleedt Mark van den Heuvel voor HP/De Tijd een sport. Deze maand: vechtsporten.

Onderwerpen