Spring naar de content

Het zichtbare ongeluk van een voetbalmiljonair

Afgelopen week keek ik Voetbalmiljonair uit Oost. Een documentaire over de Marokkaans-Nederlandse voetballer Mbark Boussoufa. De voetballer groeide op in Amsterdam-Oost, kwam terecht in de jeugd van Ajax en werd als tiener weggekaapt door Chelsea.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Tim Jansen

Twee jaar na zijn aankomst werd de Londense club overgenomen door de Russische oligarch Abramovich. De Rus kocht een sterrenensemble bij elkaar, Boussoufa haalde het eerste elftal niet en vertrok naar België waar hij voor AA Gent en Anderlecht uitkwam. Zijn ster rees hier snel en na enkele jaren vertrok hij naar de van oliegeld doorspekte Russische competitie.

Schijn tegen
Wie in de bloei van zijn voetbalcarrière naar Rusland vertrekt heeft de schijn tegen. Je kiest dan niet voor het sportieve succes, maar voor een bankrekening die stevig gevuld wordt door dubieuze clubeigenaren. Vooraf verwachtte ik dan ook een documentaire waarin we een over het paard getilde voetballer met het leven van een rockster zien. Vrouwen, dure auto’s, megalomane huizen, flatscreens met de omtrek van de Nachtwacht en andere bling-bling. Deels kwam deze verwachting uit. De camera volgt Boussoufa tijdens zijn zoektocht naar een appartement in Moskou. We zien huizen met grote binnenzwembaden, complete balzalen en grote oprijlanen. En dat allemaal voor slechts 50.000 tot 60.000 euro per maand.

We zien de voetballer grote auto’s en bijbehorende accessoires kopen. “Goed rubber is belangrijk,” leren we van de handenwrijvende bandenverkoper. En we leren dat Boussoufa ruimhartig de portemonnee trekt voor zijn jeugdvrienden. Maar we zien vooral iemand die de levensstijl van een rijke topvoetballer imiteert. Alsof hij beseft dat het bij zijn beroepsgroep hoort om exorbitant veel geld uit te geven. Hij koopt een dure auto, omdat het er nou eenmaal bij hoort. Geen moment lijkt hij te genieten van de dure prullaria. Boussoufa weet al lang dat al die spullen de leegheid van het voetbalbestaan niet kunnen verhullen.

Onzichtbare hand
De Amsterdammer lijkt door een hogere macht op dit pad te zijn gestuurd. Alsof een onzichtbare hand hem dwingt tot het verdienen van zoveel mogelijk geld. Want geld is immers de graadmeter van succes. En het had zo anders kunnen lopen. De documentaire toont een twaalfjarige Boussoufa die de bal jongleert in de Arena. Voor elke wedstrijd van Ajax moet een jeugdspeler van de club zo vaak mogelijk de bal hooghouden. Het record staat dat seizoen op naam van Johan Plat met zeshonderdnogwat. De kleine Boussoufa legt bij exact 900 keer de bal morsdood op zijn voet. Na enkele seconden laat hij de bal nonchalant van de voet afrollen. De presentator is verbaasd dat de jongeling de bal laat lopen. Deze antwoordt met de bravoure van een Amsterdams straatschoffie “dat de wedstrijd zometeen toch moet beginnen”.

Bravoure is de voetballer in Rusland allang kwijtgeraakt. De eenzaamheid weegt op zijn schouders. Tijdens de Ramadan zien we hem met een paar jeugdvrienden in een sfeerloze ruimte de maaltijd aanbreken. “Dit is al het vierde jaar dat ik Ramadan zo vier,” verzucht de voetbalprof. Hij mist de grote ramadanviering met zijn familie, de traditionele maaltijden van zijn tante en het leven in Marokko. Al is ook Marokko niet meer wat het geweest is sinds hij door iedereen wordt herkend als “Mbark de voetballer”. Slechts eenmaal zien we Bousouffa tijdens de documentaire opleven. Als hij op een Amsterdams pleintje met wat kinderen uit de buurt een balletje trapt. Het doet hem denken aan vroeger. Een pleintje, zijn vrienden en een bal. Soms omvat rijkdom niet meer dan dat.

Voetbalmiljonair uit Oost is terug te kijken bij de NPO.