Terry Beth, de Max Verstappen van het motorcrossen
Motorcrossen is de kunst van het revalideren. Dat weet iedereen. Er zijn coureurs die zo’n beetje alle botten die ze kunnen breken in hun lichaam ook echt hebben gebroken. Zo erg is het gelukkig nog niet met Terry Beth, het 17-jarige talent uit Amsterdam, maar zijn seizoen kan als verloren worden beschouwd na een eerdere elleboogbreuk en nog drie operaties later.
Nee, Terry is geen ‘voetzoeker’, zoals dat heet in jargon. Hij heeft altijd onder deskundige begeleiding gestaan, maar ja, hij werd afgesneden, sloeg over de kop en kwam met zijn elleboog op een steen terecht. Risico van het vak, zullen we maar zeggen. “Het herstel heeft alles bij elkaar een maand of tien geduurd. Jammer, want het ging de goede kant op, ik kreeg net het gevoel dat ik aansluiting bij de landelijke top had gevonden. Nu richt ik me vooral op volgend seizoen. Het juiste ritme begint langzaam weer te komen. En tussen m’n oren vind ik het crossen ook weer een leuke sport. Komend seizoen wordt hopelijk het seizoen van de waarheid. We zijn nu al druk bezig om de motor te prepareren.”
Herkenning
Terry Beth is een half jaar jonger dan Max Verstappen, de Formule I-coureur die dit weekend zijn top 10-klassering verdedigt tijdens de GP van Singapore. Dus Terry weet waarover hij praat als hij zegt dat Verstappen ‘af en toe nog foutjes maakt uit jeugdige overmoed’. “Dat herken ik wel in mezelf. Als ik op een goede plek rij, een ronde of vijf en ik ga nadenken, dan zit het al fout. Dan denk je: waarom deed ik dat nou? En dat kost je dan weer een paar seconden.”
“Ik voel eigenlijk nooit extra spanning naar wedstrijden toe. Dat werkt wel eens in mijn nadeel. Maar als ik volkomen relaxt op een motor zit en doe alsof het een training is, dan rij ik vaak het best. Als ik me niet hoef te bewijzen, gaat het beter. Als ik denk: vandaag ga ik er het beste van maken, dan zit ik vaak voorin. Maar als ik aan de spanning denk, dan ga ik kleine foutjes maken. En ik rij altijd beter als er veel publiek langs het parcours staat. Ik weet ook niet waarom dat is. Als er geen publiek is, denk ik al snel ‘ze zien me toch niet’.”
Vruchteloze zoektocht
Jongens ‘van het boerenland’ zijn over het algemeen in het voordeel, zeg Terry, die zelf middenin de stad woont. Zij
hoeven de deur maar uit te lopen en kunnen meteen trainen. Hij moet eerst een hele reis maken. En dan weer terug. Bovendien ging de prioriteit altijd eerst uit naar zijn opleiding, nu aan het CIOS. Ook dat ging en gaat ten koste van zijn trainingsuren. En dan hebben we het nog niet gehad over de financiering van zijn sport, over de vaak vruchteloze zoektocht naar nieuwe sponsors. Zelfs nu hij op een nieuwe Yamaha rijdt, moet hij het vooral van ‘interne financiers’ hebben. “Ik ga er niet van uit dat het crossen wat wordt. Mijn studie gaat voor. Het geld zal toch ergens vandaan moeten komen, op een gegeven moment. Je moet altijd een back-up hebben. Ik wil straks het liefst fysiotherapeut worden.”
Op nul
Hij heeft vroeger ook wel eens in een kart gezeten, net als Max, maar zijn hart ligt toch meer bij het crossen, zegt Terry. De eerste keer dat hij op een motor zat kan hij zich niet eens meer herinneren, kan je nagaan hoe lang geleden dat wel niet was. “Ik was geloof ik twee jaar, of net drie…” Eigenlijk nog herstellende van een gecompliceerde darmoperatie, die hij als peuter van één jaar en drie maanden onderging. Om het hoofd van Terry weer ‘op nul’ te krijgen vond zijn vader het antwoord op kartbaan in Sloterdijk. “Nee, nadelige gevolgen heb ik niet van die operaties ondervonden,” zegt Terry. “Alleen met mijn voeding moet ik een beetje opletten, niet te veel wit brood eten bijvoorbeeld.”
Hulp van vader
Zonder de hulp van zijn vader André was hij sowieso nooit zo ver gekomen, zegt Terry. Ook daarin zijn duidelijke overeenkomsten te vinden met het duo Verstappen & Verstappen. “Mijn vader zat vaak tot diep in de nacht aan mijn motor te sleutelen, als ik allang lag te slapen omdat ik de volgende dag moest rijden. Alles om er het maximale uit te halen. Ik heb me altijd beseft, als hem wat overkomt, is mijn seizoen ook meteen afgelopen.”
Of Max Verstappen wereldkampioen in de Formule I kan worden? Terry Beth denkt van wel. “Als hij zichzelf in bedwang kan houden moet het kunnen lukken, gezien zijn potentie. Hij moet geweldig veel doorzettingsvermogen hebben. Het seizoen is namelijk allesbehalve vlekkeloos verlopen voor hem. En toch wil hij iedere volgende race weer mee komen. Gaat het een keer niet? Op naar de volgende kans. Zo redeneert hij een beetje. Daarbij is de volharding van de hele achterban natuurlijk ook van cruciaal belang.”
Beschermen
Nee, z’n rijbewijs heeft hij nog niet gehaald, zegt Terry, net als Max. “Als ik mijn rijbewijs nu haal, mag ik alleen onder begeleiding de weg op. Dat doe ik liever niet. Al was het alleen maar om mezelf te beschermen. Ik weet dat ik de auto dan toch een keer ga pakken. Ik gebruik nu nog liever mijn scootertje.”
Iedere maand ontleedt Mark van den Heuvel voor HP/De Tijd een sport. Deze maand: motorsport.
