Spring naar de content

De Syrische exodus heeft vooral een structurele oplossing nodig

Miljoenen mannen, vrouwen en kinderen zijn Syrië ontvlucht. Tienduizenden vluchtelingen reizen af naar Europa. Ook Nederland wordt geacht mee te doen met de opvang van 120.000 vluchtelingen door de verschillende EU-lidstaten. Het is dweilen met de kraan open.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Frank Verhoef

Het lijkt sympathiek, alle oproepen op sociale media om vluchtelingen te helpen door spullen in te zamelen of zelfs een slaapplaats aan te bieden. Waarom zouden wij, als welvarend en veilig land, niet al die Syriërs helpen die een jarenlange allesverwoestende burgeroorlog ontvluchten? Er is niets mis met enige barmhartigheid, toch? En we kunnen altijd wel wat hoogopgeleide vluchtelingen gebruiken.

De vragen van tegenstanders van de opvang van vluchtelingen in Nederland zijn ook begrijpelijk: waarom komen al die vluchtelingen helemaal naar Nederland? Waarom laten mannen hun vrouwen achter? Is het niet beter als ze in de regio blijven? Gaat het niet klauwen met geld kosten, omdat de kans bestaat dat een deel van hen voor een langere periode in een uitkering belandt? En daarbij: ze zijn heus niet allemaal hoogopgeleid, benadrukte Elsevier eerder deze week nog.

We hebben alle valse en inhoudelijk steekhoudende argumenten inmiddels wel gehoord. De discussie tussen voor- en tegenstanders van de opvang van vluchtelingen is erg interessant en belangrijk, maar, en dat is jammer, het raakt niet de kern van het probleem. De kern van het probleem is het feit dat er nog geen zicht is op een structurele oplossing voor de burgeroorlog in Syrië, dat het zelfverklaarde kalifaat van IS nog steeds niet ten val is gebracht en dat er geen duurzaam alternatief is voor de Syrische dictator Assad.

De vluchtelingencrisis hadden we al in 2012 kunnen zien aankomen, viel hier gisteren te lezen. Dat is een terechte constatering, alleen vraag ik me serieus af of de bemoeienissen van de westerse landen in de regio daar alleen schuldig aan is; een indruk die het rapport waarop het artikel is gebaseerd wekt. Bijvoorbeeld: wat als Obama de Amerikaanse troepen in Irak niet had teruggetrokken en nu meer geld, tijd en moeite zou stoppen in de strijd tegen het terreurleger van IS? Mogelijk was de vluchtelingenstroom een stuk kleiner. De bewuste afzijdigheid van de regering-Obama nu – de luchtaanvallen buiten beschouwing gelaten – maakt het er niet beter op.

Het is een enorme bende geworden in Syrië, en dan druk ik me zacht uit. Wat er allemaal is gebeurd en of je nu de vorige Amerikaanse president George W. Bush de schuld wil geven of de huidige president Obama of juist allebei, het doet er nu even niet toe. De nood is hoog, en nietsdoen zal de situatie aldaar echt niet verbeteren. De vluchtelingenstroom is nog lang niet over, en reken maar dat de EU er de komende tijd meer dan die 120.000 gaat verdelen over de lidstaten.

Er is maar één echte oplossing voor de vluchtelingenproblematiek, en dat is zorgen dat Syrië een bepaalde mate van stabiliteit en vrede herwint. Dat klinkt makkelijker dan het is, want het is bijzonder complex met talloze betrokken partijen en evenzoveel (dubbele) belangen. Maar dat is wel waar de wereld op moet focussen; op een duurzame militaire en diplomatieke alomvattende oplossing voor Syrië. Pas als de burgeroorlog voorbij is kunnen Syriërs terug naar hun huizen en families. Teleurstellend genoeg is dat scenario nu verre van haalbaar.