Tuit je lippen voor kindhoertjes
“Kinderen voor kinderen, een kind is hier zo rijk. Kinderen voor kinderen, het is zo ongelijk.” Wie is er niet groot geworden met de deunen van het beroemde Gooise VARA-jeugdkoor? Oké, iedereen die voor 1970 geboren is misschien. Maar zelfs mensen ouder dan 45 kunnen muzikale snacks als Ik heb zo waanzinnig gedroomd en Op een onbewoond eiland onmogelijk gemist hebben.
Goed concept, moeten ze bij L’Oreal gedacht hebben, maar niet meer helemaal van deze tijd. Wat dan? Vrouwen voor meisjes? Duckfaces voor kindhoertjes? Om zoveel mogelijk lippenstiften uit de Collection Exclusive La Vie en Rose te verkopen. Om geld in te zamelen voor stichting Free a Girl, een organisatie die zich inzet om jonge meisjes uit de gedwongen prostitutie te bevrijden, bedacht het Franse cosmeticamerk een actie.
Vrouwen werden opgeroepen om afgelopen zondag, op Wereldmeisjesdag, een ‘krachtig signaal af te geven tegen gedwongen kinderprostitutie.’ Hoe? Door in oktober voor 14 euro 99 een lippenstift in de kleur Doutzen, Julianne, Blake of JLo te kopen, en een selfie met roze mond en de hashtags #omdatzijhetwaardis en #freeagirl op sociale media te posten. ‘Laat je lippen spreken.’ Per verkochte lippenstift zou het merk dan een euro doneren aan stichting Free a Girl.
Op het moment van schrijven werd de hashtag #omdatzijhetwaardis op Instagram 1389 keer gebruikt. Daar zitten overigens ook veel foto’s van vorig jaar bij, toen vrouwen op Wereldmeisjesdag met een lippenstift uit de Collection Pure Reds Exclusive een keihard statement maakten. Ervan uitgaande dat al die vrouwen op de foto’s in de maand oktober de juiste lippenstift kochten, zijn dat 1389 klinkende euroknallers voor de kindhoertjes en 19.432,11 euro – een slow clap is hier op zijn plaats – voor L’Oreal zelf. Als dat geen vreselijk slimme verkooptruc… ijzeren vuist tegen kinderprostitutie is.
Er wordt tegenwoordig steeds vaker gedoneerd vanuit de voor-wat-hoort-wat-gedachte. Veel mensen willen best liefdadig zijn, maar vooral ook als weldoener gezíen worden. En dan zijn er nog de leuke extraatjes, zoals je bedrijfsnaam op een banner, een luxe lippenstift, een rechtvaardiging om een goed gelukte selfie te posten en een flinke hoeveelheid bonuslikes. Kijk mij, ik tuit mijn fuchsiaroze lippen tegen kinderprostitutie, ik ben een goed mens.
Organisaties spelen daarop in door acties te bedenken waarmee potentiele donateurs zichzelf in het zonnetje kunnen zetten. Gooi een emmer ijswater over je hoofd voor Stichting ALS, bij voorkeur in bikini, en film het vooral. Maak ’s ochtends in bed een foto van jezelf en zet hem op Instagram met de hashtag #wakeupcall. Voor arme kinderen zonder wekker? Nee, om aandacht te vragen voor de oorlog in Syrië natuurlijk. Ideetje van Unicef.
En wie kan het goede doelen kwalijk nemen dat ze zich aanpassen aan de heersende selfiecultuur? Het gaat immers om aandacht en geld, en die zijn er als nooit tevoren. En natuurlijk pikken commerciële bedrijven graag een paar goodwilletjes mee – met het risico om zichzelf onsterfelijk belachelijk te maken.
