Komische The Lobster hekelt ons datinggedrag, Netflix debuteert met fenomenaal drama
Voor het weekend wijst HP/De Tijd u op drie films die u móet zien. Deze week: een tragikomedie waarin Colin Farrell 45 dagen de tijd krijgt om de liefde van zijn leven te veranderen, een documentaire over de niet altijd zo vredige strijd van Greenpeace en het fenomenale filmdebuut van Netflix.
The Lobster (****)
De Griekse regisseur Yorgos Lanthimos staat bekend om het scheppen van absurde werelden. In Dogtooth (2010) krijgen een paar kinderen een verwrongen opvoeding doordat hun ouders hen compleet van de buitenwereld afzonderen en in Alps (2011) dringen acteurs het leven van vreemden binnen door zich voor te doen als een recent overleden familielid. The Lobster is Lanthimos’ eerste Engelstalige film, barstensvol klinkende namen als Colin Farrell, Rachel Weisz, Ben Whishaw, John C. Reilly, Olivia Colman en Léa Seydoux. De plot: een groep singles heeft 45 dagen de tijd om in een statig hotel middenin de natuur de ideale partner te zoeken. Levert dat niets op, dan veranderen ze in (jawel) een dier. Wel één die zelfgekozen is. Colin Farrells personage kiest voor de kreeft.
Lanthimos heeft met zijn zwartkomische The Lobster wederom een wrange kijk op de samenleving gemaakt. Met rake dialogen, een sterke cast – met name Colin Farrell als zoekende single en Olivia Coleman als strenge directrice – en een sterk script hekelt hij onze zoektocht naar de perfecte partner in het Tinder-tijdperk. Een tijdperk waarin zij die alleen blijven jammerlijk falen. Door een mooie opbouw van Lanthimos is de weg naar de (onvermijdelijke) climax triest. Hij laat het lichaam slechts een omhulsel zijn, met de mens als speelbal van zijn directe omgeving om zo menselijke relaties genadeloos bloot te leggen. In al zijn ongemakkelijkheid één van de beste films van deze Griekse regisseur.
‘The Lobster’ draait vanaf 22 oktober in de Nederlandse bioscopen.
How To Change the World (***)
Greenpeace is, hoe ironisch ook, uitgegroeid tot een ware multinational. Iets waar de organisatie in de eerste jaren na de oprichting overigens niets van moest hebben, zo blijkt uit de documentaire How To Change The World, over de ontstaansgeschiedenis van deze activistische milieuorganisatie. Ooit begon Greenpeace in Vancouver als een protest tegen atoomproeven van de Verenigde Staten in de Stille Oceaan. Daarna richtte de milieu-activisten zich op de strijd tegen de jacht op walvissen en zeehonden. Greenpeace was geboren.
Greenpeace hing vanaf de oprichting de ‘mindbomb theory‘ aan: overlaad de kijker met foto’s en video’s om zo de publieke opinie sterk te beïnvloeden. Ook de makers de documentaire hangen die theorie aan. Regisseur Jerry Rothwell opent in zijn documentaire een schat aan bijzonder beeldmateriaal. Ook een reconstructie van het conflict tussen de twee voormannen van Greenpeace, wat uiteindelijke leidde tot een afscheiding, is een reden om deze documentaire te zien. Geen uitdagende cinema, maar wel een aardig inkijkje in de love and peace (and war) van een van ‘s werelds grootste groene firma’s.
‘How To Change the World’ draait vanaf 22 oktober in diverse Nederlandse bioscopen.
Beasts of No Nation (*****)
Dat Netflix tegenwoordig meer is dan een kanaal voor series als House of Cards en Orange is the New Black, is duidelijk nu de videodienst ook eigen films gaat produceren. Netflix’ eerste dramafilm Beasts of No Nation maakte meteen een zegetocht langs grote filmfestivals als Venetië en Toronto en wordt al getipt als serieuze Oscar-kandidaat. De keerzijde hiervan: in Europa is de film niet in de bioscoop te zien is, maar alleen online. Doodzonde, want de film verdient het om op groot doek gezien te worden. Beasts Of No Nation speelt zich af in een fictief Afrikaans land, waar de bevolking wordt weggedrukt tussen de verschillende strijdende partijen in een burgeroorlog die hele dorpen wegvaagt. Als de jonge Agu weet te ontsnappen aan deze massaslachting, loopt hij in de armen van een leger kindsoldaten. Hij sluit zich daar noodgedwongen bij aan, met alle vreselijke gevolgen van dien.
Het getuigt van lef dat Netflix het aandurft om zo’n zwaar onderwerp op een authentieke en alles behalve sentimentele manier te laten zien. Regisseur Cary Fukunaga, die eerder het succesvolle eerste seizoen van het HBO-drama True Detective maakte, weet op fenomenale wijze te zien hoe oorlog weet te ontmenselijken, en hoe sociale druk van de meest onschuldige kinderen moordmachines weet te maken. De film maakt indruk door akelig realistische beelden en een grotendeels onbekende cast. Naast Idris Elba als legercommandant staat Abraham Attah als de jonge Agu.
Netflix heeft de lat zeer hoog gelegd voor komende films, zo veel is duidelijk.
‘Beasts of No Nation’ is nu te zien op Netflix.
