Tfoe! Hakim Ziyech begint pijnlijk goed te worden
Sommige Marokkaanse Nederlanders vinden dat autochtonen met twee maten meten. Bij straatrovers en aanverwante lastpakken zou veel vaker het woord ‘Marokkaan’ vallen dan bij Marokkaanse Nederlanders die iets goeds hebben verricht. Het woord ‘Marokkaan’ zou dus selectief worden gebruikt en discriminatie bevorderen. Ik weet niet of dat waar is, maar het zou kunnen. Daarom zeg ik bij deze dat de uitblinker in onze eredivisie heel erg Marokkaans is. Sterker, de komende tijd zijn we genoodzaakt de etnische achtergrond van Hakim Ziyech in vette letters te vermelden. Al was het maar omdat Ziyech heeft besloten niet voor Oranje, maar voor het land van zijn ouders uit te komen. Tfoe!
Dat betekent ‘verdomme’. Want ja, het spel van Ziyech begint pijnlijk te worden. Pijnlijk goed voor Danny Blind, de bondscoach die hem niet zag staan. De dribbels, passes, schoten, corners en vrije trappen van de elegante, trefzekere — herstel: Marokkaanse — middenvelder van FC Twente zijn al maanden zo fantastisch dat hij soortgelijke internationals als Georginio Wijnaldum en Davy Klaassen in zijn zak begint te steken. Het op diverse fronten geplaagde FC Twente kan nauwelijks nog een kans creëren zonder dat de lekker hautaine aanvoerder Ziyech eraan te pas komt.
Een pietsje gekrenkt
Wat zei Blind tegen de, het kan niet genoeg worden gezegd, Marokkaan Ziyech? Ongeveer dit: “Ik vond je in de eerste weken van dit seizoen niet goed, behalve bij je specialiteiten, de spelhervattingen.” Dat was in september. Daarom selecteerde de pas benoemde bondscoach de Marokkaan met de soepele balbehandeling en het flitsende spelinzicht niet. Mogelijk keek Blind er wat sip bij, in ieder geval leek de heerlijke Marokkaanse voetballer een pietsje gekrenkt door deze behandeling en koos hij voor Marokko. Tfoe! Waarna zijn spel nog getructer en doeltreffender werd en commentatoren hem het Nederlands elftal in probeerden te praten, wat helaas niet meer ging.
Hoop voor Oranje
Hakim Ziyech (22) uit Dronten werd opgeleid bij SC Heerenveen en verder ontwikkeld in Twente. Met zijn, je zou haast zeggen, Marokkaans snelle balbehandeling en ‘functionele’ techniek is deze polderjongen een bijna klassiek product van de Hollandse School. Een zure constatering, ik weet het, maar juist nu onze voetbalcultuur alom ter discussie staat, had deze — echt laatste keer — heel erg Marokkaanse Nederlander het bewijs kunnen zijn dat er hoop is voor Oranje. Goed spelen in een rammelend elftal is het moeilijkste wat er is, en dat doet Ziyech al het hele kalenderjaar. Minus kennelijk de eerste potjes van het seizoen, toen onze toch al niet zo vrolijke bondscoach hem zag spelen. Tfoe.
Ieder weekend schrijft Auke Kok voor HP/De Tijd een column over sport.
