Spring naar de content

Yes! Sekstoerisme is eindelijk salonfähig!

Dat las ik vanmorgen tenminste in de kakelverse Huffington Post, een onverdacht medium wanneer het gaat over women’ s lib, androgyne dwergen, mannen met een voorbips en andere genderperikelen. Ik roep al jaren – voorheen in de hoedanigheid van woordvoerder van de Rode Draad – dat men eindelijk eens normaal moet gaan doen over kommersjele sekswerkers, ver voordat mijn gewaardeerde kompaan Houellebeck in geuren en kleuren zijn vleselijke uitspattingen beschreef in Platform. Geestig genoeg las ik dat vieze boek in Thailand en op Cuba. Mijn enigste broer woonde destijds in Bangkok en gaf les in Katoi-studies op de Koning Bhumibol-universiteit.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Arthur van Amerongen

Toen hij mij ophaalde op de Koning Bhumibol-luchthaven, was ik een brokje wanhoop. Dat kwam enerzijds door de jetlag en anderzijds door de vier liter sherry die ik dronk tijdens de vlucht. Bovendien was ik gemeen aan het afkicken en mijn flesje methadon op vergeten. Ik meen dat ik ook nog relatieperikelen had maar kan er even geen gezicht bij bedenken.

Enfin, mijn broer is een grappenmaker en we reden met taxicentrale Bhumibol linea recta naar animeertent Koning Bhumibol. En wat denken jelui: honderd lekker geile gogodansers op een enorme catwalk! Daar zat ik dan, helemaal opgefleurd door de shocktherapie van broertje. Op een gegeven moment klauterde drie van die popjes op mij, als stokpaardjes in een baobab, en mijn eerste gedachte was: blijf van mijn portemonnee af, stelletje stinkhoeren! Eentje bleek zowaar te kunnen praten en had een stem die het midden hield tussen die van Orson Welles en de stem van Ron Brandsteder (die overigens ook een hele merkwaardige seksvoorkeur heeft maar dat is niet leuk voor jelui, zo kort voor de vrijmibo en bovendien lezen de kinderen mee). Toen keek ik naar de handen van die bariton en ik wist genoeg: het was een ladyboy, en wellicht ook nog nog een chick met een dick! Nou, toen waren de rapen gaar, ik moest in haar tieten knijpen omdat hij/zij/het woedend was omdat ik over katoi’s begon.

Enfin, ik eindigde in een kluwen gillende en krijsende ladyboys die hele plukken haar uit mijn toch al slinkende kapsel rukten en mijn prachtige smoeltje openkrabden. Van de schrik ben ik toen een week gaan mediteren op het hippie-eiland Go Bang Pang, waar toevallig net een Quarter Moon-feest was losgebroken. Ik ontmoette daar een aardig inheems meisje die een beetje voor me kookte in de hut en de boel aanveegde. Ik onthield me van seks vanwege mijn zenmeditatie. Uiteindelijk gaf ik haar een paar roepies per dag voor de bewezen diensten, hetgeen ook kan worden uitgelegd als vrouwonvriendelijk onderdrukking terwijl ik gewoon de Derde Wereld een handje hielp, zij het een warme zaaddruppel op een gloeiende plaat.

Een jaar of wat later – ik zat zonder werk en was bij het Arbeidsbureau terechtgekomen in de bak Komkommerplukkers – pakte ik mijn knapzak en lifte ik naar het verre Gambia. Ik had gehoord dat er een vacature was voor toyboys, onder de dekmantel van een trommelcursus. Ik ben dol op Zweedse vrouwen van derde leeftijd die goed in de slappe was zitten en dat bood mij de mogelijkheid op een onbekommerde ouwe dag, in ruil voor wat ‘mantelzorg’.

Enfin, ik kom bij dat toyboyuitzendbureau en werd vervolgens afgekeurd omdat ik geen neger was! Nou ja! Hoezo discrimineert men niet in Afrika! Goed, ik wilde hier dus een pleidooi houden voor kommersjele sekswerkers tot ik net op de Joop een heel interview las met Lyle Muns, de nieuwe voorzitter van GroenLinks-jongerenorganisatie Dwars. Die ken ik nog uit de tijd dat hij bij Escortservice Pretty Boy achter het Vrijthof in Maastricht werkte.

Op de Joop maakt hij gewoon reclame voor zichzelf, met een ondeugende selfie en zijn gsm-nummer. Het meest stuitende vond ik nog dat hij zijn baan bij GroenLinks er gewoon naast bleef doen en dat zijn core bussiness broodpoterij bleef. De politiek is dood, mensen. Ik bedoel, als het nou nog een knappe knul zonder Limburgs accent was met een goed gebit en rond de zestien, maar niks van dat alles. Het kwartje viel en ik was er ineens van overtuigd dat de kommersjele seks terug moet naar waar het vandaan komt: naar een vieze steeg.

Fijn weekeinde!