Spring naar de content

De zelfkastijding van echte Oranjefans

Zelfs nu Oranje een jaar lang om niets meer dan des keizers baard speelt, zullen we ze nog zien zitten. Met een schuimrubberen klomp, bos wortelen of een opblaasmolen op hun hoofd. Oranjesupporters. Echte Oranjesupporters. Niet het type dat de verbondenheid tijdens het EK of WK ‘zo gezellig’ vindt. Maar Bitterbalsupporters waarbij vaderlandsliefde een dun vernis is dat afbladdert zodra Nederland een eindtoernooi misloopt.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Tim Jansen

Dat er mensen bestaan die na de afgelopen kwalificatiereeks de Oranjemannen achternagaan vind ik even onbegrijpelijk als vertederend. Honderden euro’s stukslaan en uren reizen voor een oefenpotje waarin 22 spelers oeverloos de bal gaan rondschuiven. Je zou iemand voor minder een sadomasochist noemen. Een marathonuitzending Tell Sell-reclames die alleen elke twee uur onderbroken wordt door een half uur keukenkastjes uitsoppen, iedere dag bij het ontbijt een scheutje brandspiritus door je yoghurt roeren, je muren besmeuren met varkensstront of een kunstwerk van teennagels, afgeknipt bij Urker kerkgangers, maken. Zomaar wat zaken die mij prettiger lijken dan in het stadion vertoeven bij deze oefenpotjes van Oranje.

Overleven als hoogste doel
Dat supporterschap vaak gelijkstaat aan zelfkastijding is mij niet vreemd. Te gast bij clubs als Telstar, FC Emmen, Almere City en Veendam wordt dit tastbaar. Clubs die al decennialang geen grote successen boeken en dat voorlopig ook niet zullen doen. Gedoemde couveusekindjes waarvoor overleven het hoogste doel is (of was in het geval van Veendam). Toch begrijp ik deze fans. Een mengeling van regionale trots, herkenbaarheid van de spelers, vriendschap en verlangen naar betere tijden. Bovendien is er op vrijdagavond niet veel beters te doen in IJmuiden, Emmen of Veendam.

2015-10-13 22:03:46 AMSTERDAM - Oranjesupporters druipen af tijdens de pauze in de wedstrijd tussen het Nederlands Elftal en Tsjechie. ANP REMKO DE WAAL
Oranjesupporters druipen af na de wedstrijd tussen het Nederlands Elftal en Tsjechie

Die-hard fans
Oranjesupporters nog een paar stappen verder. Ze vliegen de halve wereld over, moeten het stellen met verwende miljonairs en kunnen bij veel wedstrijden het leed niet verdoven met bier. Maar het allerbelangrijkste verschil: zij zullen zichzelf nooit voorstaan op hun echte supportersschap. In het onwerkelijke geval dat Telstar of Emmen ineens succesvol wordt zullen de diehard-fans zichzelf beter voelen dan de successupporters. “Waar was jij toen Telstar op een koude maandagavond in 2015 met 4-3 verloor van Jong PSV”, is een zin die dan zomaar in het gezicht van een successupporter geblazen kan worden.

Hoger doel
De echte Oranjesupporters doen dit nooit. Zij accepteren bij een succesvol WK of EK dat ‘hun’ Oranje dan ineens ‘ons’ Oranje is. Nooit zullen zij zich zelfgenoegzaam laten ontvallen dat zij er op die regenachtige vrijdagavond in Wales erbij waren. Zelfkastijding doe je voor een hoger doel. Katholieken die zichzelf geselen doen dit als boetedoening voor de kruisiging van Jezus Christus. Voor wie de echte Oranjefans zichzelf pijnigen is mij onduidelijk. Maar dat het een hoog doel moet zijn staat onmiskenbaar vast. Geen enkele volwassene gaat namelijk voor z’n lol met een schuimrubberen klomp op z’n kop naar tergend slecht voetbal kijken. Toch?