Expo: sinistere portretten van Jenny Boot

HP/De Tijd Expo geeft jonge kunstenaars een podium om hun werk te tonen. Waarom? Omdat er veel moois wordt gemaakt én om uw ogen te verwennen. Deze week: Jenny Boot uit Sneek.

03/12 | 2015 door Nick Muller

Jenny Boot (Sneek, 1969) studeerde in 2012 af aan de Fotoacademie in Amsterdam.

Over haar werk
“Mijn werk kenmerkt zich door een gladde buitenkant met rauwe inhoud. Je ziet prachtige modellen, veelal vrouwen die je lijken uit te nodigen. ‘Kom hier.’ Maar in de sfeer zit altijd iets onheilspellends. Het donker, de erotische zweem en de soms beklemmende poses geven je het gevoel dat de buitenkant wel eens misleidend kan zijn. Zelfs een paard kan ineens eng lijken of een kat lijkt ineens een menselijke blik te hebben.

“Bijna al mijn werk gaat over mijzelf. Ik heb de innerlijke noodzaak mijzelf en mijn diepe gevoelens in kunst tot expressie te brengen. Mijn modellen zijn een instrument, een object. Ik probeer tijdens het werken tot een eenwording te komen. Ik weet niet in hoeverre zij zich daarvan bewust zijn. Als het is gelukt dan is de foto ook gelukt.

“De foto’s die hieronder staat getoond zijn afkomstig uit verschillende series. Ik maak veelal losse beelden of drieluiken. Een aantal van deze zijn in opdracht gemaakt voor The public house of Art en gaan nu de hele wereld over naar verschillende art fairs.
De foto’s van de modellen met de ‘flemische’ kraag heb ik gemaakt omdat ik zoveel foto’s voorbij zie komen van modellen die zo’n molensteenkraag dragen. Alsof het dan gelijk kunst is. Mijn foto’s met kraag zijn dus ironisch bedoeld. Ik heb kragen gemaakt van onder meer tampons, maandverband en een deurmat.
De foto’s met de rode draad lijken een afspiegeling te zijn van wat er dit jaar zoal met me gebeurd, het lijkt nog onbewust te zijn, mijn foto’s lijken mij te vertellen wat er allemaal speelt in mijn leven. Iets wat zich – net als die draad – langzaam afwikkelt waardoor ik meer bij mijn eigen kern zal komen.”

Meer werk van Jenny Boot vindt u hier.