Spring naar de content

En u dacht dat de babynaam Xess Xava erg was

Voor de modebewuste lezer besprak de Haagse Post in de jaren zestig opmerkelijke dameskleding in de rubriek Madame HP. Een halve eeuw later neemt HP/De Tijd de wereld voor mode en trends weer eens kritisch onder de loep.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Alexandra Besuijen

Oud vel
‘Krijg je daar geen spijt van als je oud bent?’ Dat is de eerste vraag die iedereen krijgt na het laten zetten van een tatoeage. Iedereen. Spijt. Als je oud bent. Tja. Dat kan natuurlijk best, maar er zijn zoveel dingen waar je spijt van kunt hebben als je oud bent. Je huwelijk bijvoorbeeld, of je baan. Hell! Misschien zelfs wel van je kinderen! Maar daar vraagt nooit iemand naar. Laten we eerlijk zijn: we worden er allemaal niet mooier op, met of zonder tattoo. Alles gaat op een gegeven moment hangen, uitzakken en rimpelen, daar doe je niks aan. Waarom zou dat met tattoo erger zijn dan zonder? Je kunt die vraag natuurlijk ontlopen door net als Rita de Herder-Bertels uit Hoorn, er pas eentje op je 92ste te laten zetten. Of je er sowieso lekker niks van aantrekken. Check deze badass bejaarden!

Rolmodel
Nu hoef je in het überpolicor Amerika niet heel veel te doen om op sociale media een tik op je vingers te krijgen, maar de twitterstorm die Kylie Jenner’s fotoserie in tijdschrift Interview opleverde, mogen we toch wel in de orkaancategorie classificeren.

Voor de niet-ingewijden: Kylie is de halfzus van Kim Kardashian en de dochter van Caitlyn/Bruce Jenner en gezegend met dezelfde hoeveelheid talent als de rest van haar familie. Voor de fotoserie baseerde de wereldberoemde modefotograaf Steven Klein zich overduidelijk op de ‘meubels’ van jarenzestigkunstenaar Allen Jones en ook in niet geringe mate op het werk van Helmuth Newton, maar dat is de meeste boze twitteraars ontgaan: die vielen massaal over het feit dat Kylie in een rolstoel was gefotografeerd. Terwijl ze dus gewoon kan lopen, hè. En dan toch in een rolstoel.

Ze hebben er zelfs een woord voor: ableism. De discriminatie van of vooroordelen tegen personen met lichamelijke handicaps. Het gebruik van de rolstoel als prop vindt men schandalig. Terwijl het toch niet meer is dan dát: een rekwisiet. Je zou de foto met evenveel moeite krachtig en glamoureus kunnen noemen, maar ja, positief is so last century.

Kanye West en de zwangere Kim Kardashian tijdens de New York Fashion Week in september.
Kanye West en de zwangere Kim Kardashian tijdens de New York Fashion Week in september.

En we noemen haar: stofregen
We moesten allemaal wel een beetje lachen toen de naam van het zoontje van Wesley en Yolanthe Sneijder bekend werd: Xess Xava. Niet alleen hoop je dat dat kind straks niet stottert, want zo’n x-klank is niet de makkelijkste, maar vooral de initialen XXS werkten – de geringe lengte van papa Sneijder in acht genomen – op de lachspieren.

Maar het kan nog veel erger. De jongste spruit van Kim en Kanye West, die op 5 december jongstleden werd geboren, heet verrassend genoeg Saint. Omdat zijn oudere zusje door het leven moet met de naam North West, stonden bij de bookmakers de namen South, East en West hoog genoteerd en zelfs de naam Wild deed aardig mee. Maar Saint it is. Het arme kind.

Een greep uit de rare namen die beroemdheden hun kinderen geven, lees en huil: Jermaine Jackson en zijn broer Michel gaven hun dochter en zoon de namen Jermajesty en Blanket, terwijl Frank Zappa lollig of diepzinnig trachtte te zijn door zijn dochter op te schepen met Diva Thin Muffin Pigeen. Bob Geldof was de weg ook duidelijk kwijt met Heavenly Hiraani Tiger Lily – terwijl Bobby toch zo’n fijne naam zou zijn voor een meisje – maar de kroon wordt gespannen door ‘rapper’ Vanilla Ice: die noemde zijn dochter Dusti Rain. Als dat geen reden is om iemand uit de ouderlijke macht te zetten…

broekjes_hp
Via: etsy.com

Gehaakte beddespreien
Als je denkt dat je alles al gezien hebt, moet je even bij de Etsyshop LordvonSchmitt kijken – waar ontwerper Schuyler Ellers zijn gehaakte herenbroekjes verkoopt. Je denkt eerst nog ‘geintje’, maar het is bloedserieus. Ze gaan als warme broodjes en zijn klanten zijn lyrisch. Hij haakt ze overigens niet zelf, maar verknipte oude spreien die hij in kringloopwinkels vindt. Dat gaat sneller en het is ‘interessanter’. In zijn eigen woorden: ‘I am giving life and verve to the mad science of recycled crochet’.

Oké dan.