Spring naar de content

Voor u geselecteerd: twee koffieautomaatmeningen over het Teevendebat

Voor de liefhebber van politiek toneel is er momenteel een interessante voorstelling aan de gang. Het debat over de Teevendeal, waarover al zo veel is gezegd en geschreven, is in de vermoedelijk laatste akte beland met een robbertje bekvechten op de vierkante centimeter. Wie die poppenkast aan zich voorbij laat gaan en zich liever druk maakt om zaken die werkelijk van belang zijn in onze samenleving, maar tóch mee wil praten bij de koffieautomaat, hier de twee onderwerpen uit het debat waarover u uw mening kunt vormen. Voor ieder wat wils!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Edwin van Sas

1. Dualisme
In Nederland hebben we een dualistisch systeem. Dat betekent dat ministers en staatssecretarissen partijloos zijn. De praktijk is anders: op de dag dat Nieuwsuur met ‘het bonnetje’ naar buiten kwam, zaten Dijkhoff en Van der Steur (destijds Kamerleden, nu bewindslieden) bij de minister en staatssecretaris om hen te adviseren over de vraag of ‘de verdedigingslijn nog houdbaar was’.

Standpunt oppositie: de Tweede Kamer moet de regering controleren, niet adviseren. Dit had nooit mogen gebeuren en nu blijkt waarom: de Kamerleden zijn medeplichtig geworden aan de (dramatische) verdedigingsstrategie van ontkennen tegen beter weten in en het onjuist informeren van de Kamer – waarop de politieke doodstraf staat.

Standpunt van de VVD: dit soort overlegjes heb je als partijgenoten, of je nu in het kabinet of de Kamer zit. De Kamerleden gaven een adviesje, de minister kiest uiteindelijk zijn ‘verdediging’.

Uw onversneden koffieautomaatmening
Ja, natuurlijk werkt de politiek zo, maar dit is een doodzonde. Kamerleden horen niet de schijn van belangenverstrengeling op zich te hebben (gebruik deze woordcombinatie veelvuldig in uw betoog) en die hebben Dijkhoff en Van der Steur overduidelijk. Het ging niet om VVD-beleid, maar om directe advisering aan de minister, die zij geacht worden te controleren vanuit de Tweede Kamer.

(Bent u een VVD’er? Leg er dan de nadruk op dat de politiek nu eenmaal zo werkt, en dat je niet ‘met een schaartje kunt knippen’ (dixit Halbe Zijlstra) waar de grens ligt tussen gewone partijpolitiek – Dijkhoff was immers sowieso op het ministerie om het over de verkiezingscampagne te hebben met de collega-VVD’ers – en het duale politieke stelsel van regering en Kamer. Dat is sowieso een wassen neus. Alsof die Samsom niet van alles bekokstoofd met die PvdA-ministers en ze de hand boven het hoofd houdt. That’s politics!)

2. Deugt die conclusie van Oosting wel?
Oosting was kraakhelder over de Teevendeal: hij deugt inhoudelijk van geen kant. Maar dat hadden u en ik ook wel kunnen concluderen. Iemand die tientallen miljoenen bezit en na het betalen van 750.000 gulden de gevangenis uitloopt, dat is met je vrouw afspreken dat zij de badkamer gaat boenen en jij je met een pilsje op de bank verschanst. Betrokkenen zeggen dat Cees H. wel degelijk een tegenprestatie leverde. Geheime informatie over een op handen zijnde ontvoering van Fred Teeven en informatie die uiteindelijk heeft geleid tot veroordelingen van grote criminelen bijvoorbeeld. Maar ja, alles is geheim, dus wie het weet mag het níet zeggen.

Standpunt oppositie: als er geen informatie wordt vrijgegeven waarom die deal wél goed was, moeten we het doen met wat we hebben: de deal zelf en dat is een enorm slechte deal. Teeven heeft ook nooit verantwoording afgelegd aan zijn superieuren over waarom die deal was zoals ie was. Als er goede redenen zouden zijn geweest, waarom zijn die dan niet opgeschreven?

Standpunt VVD (regering): de ruil is zwaar in het voordeel van Cees H. in die zin is het dus een slechte deal. Maar een echte conclusie kun je pas trekken als alle details bekend zijn. De claim dat de deal slecht was kon Oosting dus niet maken. Hij sprak voor zijn beurt.

Uw onversneden koffieautomaatmening:
Kies voor de verandering voor het VVD-kamp. Start met de dooddoener ‘je beoordeelt je schoonmoeder toch ook niet op de verhalen van je vrouw?’ Oosting weet simpelweg niet hoe de vork in de steel zit en had moeten concluderen dat hij helaas géén oordeel kon geven over de inhoud van de deal, omdat hij onvoldoende weet van de tegenprestatie van Cees H.

(Bent u van een oppositiepartij? Verwijs dan naar Oosting. Die zegt met zoveel woorden dat het bedrag zo laag is en de strafvermindering zo hoog dat er eigenlijk niks kan zijn wat dat goedpraat. Stel bovendien vast dat Cees H. volgens zijn advocaten Doedens en Kuijpers geen informatie deelde (en zeg er niet bij dat zij niet aanwezig waren bij het gesprek met Cees H. in de gevangenis.)

Onderwerpen