Mijn winterhaas is niet zielig
Weg met het Appielappie en smakeloze braadworsten. De consument wil steeds vaker wild en niet alleen met Kerst. Maar een chef-kok die spreeuw of zwaan serveert, krijgt doodsbedreigingen. Tien overdenkingen over buitensporige dierenliefde en natuurfetisjisme.
Dampend staat-ie straks op tafel: mijn winterhaas. Zelf geschoten, zelf geslacht en bereid met wat kruiden, marjolein en een fond ingedikt met peperkoek en room. Het is om je vingers bij af te likken. Als je dat eenmaal hebt geproefd, wil je niet anders meer en besef je hoezeer de kwaliteit van ons voedsel sinds de komst van de bioindustrie achteruit is gehold, maar we zijn al zo gewend aan dat smakeloze lappie van Appie dat we het niet eens meer proeven. De uitzondering is norm geworden. Tien overdenkingen bij mijn winterhaas.
Het hele artikel leest u hier op Blendle.
Bent u geïnteresseerd in meer artikelen van HP/De Tijd? Lees ze hier op onze gloednieuwe app.
