Spring naar de content

De afterparty van de Olympische Spelen van 1980 is in Tallinn nog bezig

Adviseer je toeristen om erheen te gaan, vraag ik aan een mevrouw bij het toeristencentrum in de Estse hoofdstad Tallinn. Ze twijfelt. “Je kan er niet in, het is dicht.” Echt onder de indruk lijkt ze niet van Linnahall, de voormalige en inmiddels verwaarloosde evenementenlocatie in de stad, gebouwd voor de Olympische Spelen van 1980 in Moskou. Toch krijgt ze ineens een glimlach op haar gezicht. “Qua architectuur is het wel mooi. En je hebt vanaf het dak een geweldig uitzicht over de zee. Vooral in de zomer zitten er veel mensen.”

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Marieke ten Katen
Uitzicht vanaf het dak van Linnahall.
Uitzicht vanaf het dak van Linnahall.

De zeilwedstrijden van de Spelen in 1980 werden in Tallinn gehouden, omdat daar in Moskou geen plek voor was: Moskou ligt simpelweg niet aan de zee. En dus moest er gebouwd worden in de Estse hoofdstad. “To provide services for the participants and visitors to the Olympic Regatta,” zo schrijft het organiserende comité in het officiële rapport over de Spelen. Naast de locatie voor de start van de zeilwedstrijden kwamen er nieuwe restaurants, een televisietoren, een winkelcentrum en een ‘multifunctioneel centrum’ genaamd V. I. Lenin Palace of Culture and Sport, de naam die later werd veranderd in Linnahall.

Bunker
Het gebouw heeft een Sovjetachtige uitstraling met de grijze, betonnen muren en grote trappen die naar het dak van het gebouw leiden. Vanaf de straat is nauwelijks te zien dat het meer is dan die trappen. Dat was ook de bedoeling. Linnahall mocht het uitzicht vanuit de zee op de oude stad niet belemmeren en moest dus niet te hoog worden. Het lijkt op een bunker, schrijft Andres Kurg in zijn artikel Estonia: The Remarkable Afterlife of the Linnahall Concert Hall.

Linnahall, gezien vanaf de straat.
Linnahall, gezien vanaf de straat.

In die bunker schuilt een verborgen wereld met een voormalige ijsbaan, een concertzaal voor 4.600 mensen, een danszaal, nog een zaal voor tentoonstellingen, een bowlingbaan en restaurants. Het gebouw kreeg zelfs verschillende architectuurprijzen. Er leek voor Linnahall een toekomst te zijn na de Spelen. Maar toen Estland onafhankelijk werd in 1991 kwam het gebouw in handen van de gemeente Tallinn en die maakte weinig geld vrij voor onderhoud van publieke gebouwen. De gemeente, en heel Estland eigenlijk, wilde maar wat graag af van gebouwen die herinnerden aan de Sovjettijd. En Linnahall was er daar een van. Wel eentje die op de monumentenlijst stond.

Monumentaal gebouw
In de jaren ’90 werd Linnahall nog gebruikt als onder andere nachtclub, helikopterplatform, ijsbaan en concertzaal. Terwijl de staat van het gebouw verslechterde, zocht de gemeente naar een koper. Zonder succes. De benodigde renovatie was duur en het monumentale gebouw mocht niet zomaar gesloopt worden zodat de grond ergens anders voor gebruikt kon worden. Sinds 2009 is Linnahall gesloten. De regering van Estland kondigde vorig jaar nog aan het te willen gaan ombouwen tot conferentiecentrum. Die verbouwing zou – als het doorgaat – over twee jaar moeten beginnen.

De trappen naar een van de ingangen.
De trappen naar een van de ingangen.

Dakterras
Maar tot dat moment blijft het vooral een soort ruïne, met graffiti op de muren, prikkeldraad langs de hekken, rondslingerende lege drankflessen én een mooi uitzicht over de zee. Of zoals het op de Facebookpagina van het gebouw wordt geformuleerd:

The coolest block in town.
it’s where the afterparty’s at.
it’s concrete.
it’s 80’s.
self-service on the roof terrace.

Wel een lange afterparty hoor, van die Spelen in 1980.