Spring naar de content

Altijd lachen met de humorgestapo

May you live in interesting times’, luidt een ironische Engelse uitdrukking. Nou, dat doen we!

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën: door Arthur van Amerongen

Nederland is dankzij het monsterverbond van reactionaire feministes, achterlijke muzelmannen, gristengekkies, antiglobalisten, de glutenmaffia, evolutie-ontkenners, Franco van Jole, de Bond tegen Vloeken, Stichting Stop Abortus, Clean Air Nederland, de Internationale Socialisten, Zwarte Piet-haters, een bespottelijke Bijlmerversie van de Black Panthers en verder wat nondescript voetvolk met een uitkering (in de regel wajongers) terug naar eind jaren zestig, begin jaren zeventig.

Als het aan dit amalgaam van knettergekke moraalridders ligt, worden alle vrijheden waar de provo’s en de hippies, Neerlands Hoop in Bange Dagen, de VPRO, Hoepla, Armand, Gerard Reve, Wim T. Schippers, Hadimassa en wat dies meer zij destijds voor vochten, aan banden gelegd. Dus geen bloot meer in het publieke domein, koffiesjops dicht, het homohuwelijk terug in de kast, enkel nog grappen over Wilders (onder toezicht van de gelaarsde humorgestapo), het recht op het dragen van een boerka, een van staatswege opgelegd heilig respect voor religie (lees: islam) en een bier- en varkensvleesverbod in alle voetbalkantines van het land.

Mijn theorie is dat we dit te danken hebben aan de muzelmannenlobby in Nederland. In het kielzog van de mohammedaanse moraalridders waarvoor iedereen vooral lijfelijk bang is omdat ze (en met name hun frontsoldaten) agressief worden als ze hun zin niet krijgen, modderen de lafhartige kontenkruipers die ik hierboven opsomde. Zonder de islam zou die hele troep van staatsruiveniers en subsidieslurpers geen poot hebben om op te staan. Niemand is namelijk bang voor die aartsconservatieve humorloze schreeuwlelijken en die bende dondert als een kaartenhuis in elkaar als je de islamitische componentenlijm weglaat.

We zagen het duivelspact al tussen de Nederlandse afdeling van Hamas en de Bijlmerguerilla tegen Zwarte Piet en recentelijk bij de Nederlandse feministen die met alle macht de mohammedaanse aanranders en verkrachters in Keulen verdedigden en tot op de dag van vandaag verdedigen, ondanks het overstelpende en vooral gruwelijke bewijsmateriaal. Het is een monsterverbond dat niemand amper een paar jaar geleden nog voor mogelijk hield. Bien étonnés de se trouver ensemble.

En daarmee kom ik bij het punt dat ik wil maken: de gemene deler van deze ‘progressieve’ Tea Party is de volstrekte humorloosheid. Het beste voorbeeld is het recente tekeningetje in Charlie Hebdo van Aylan (inmiddels groot geworden) die als een aapje Duitse vrouwen probeert aan te randen. Ik vind niets leuker dan smerige Franse bladen als Hara-Kiri (de voorganger van Charlie Hebdo), Fluide Glacial, de vunzige strips van Bernard Holtrop (Willem), Reisser (de vrede is met hem), Robert Crumb, Eric Schreurs (Klepzeiker) en Peter Pontiac (de vrede zij eveneens met hem). Die morbide striphumor vind je ook terug bij de broertjes Coen en bij Tarantino. The usual suspects huilden tranen met tuiten en schreeuwden moord en brand over de in hun ogen walgelijke tekening. Ik vond het geen dijenkletser maar wel goed bedacht. De kans dat een mohammedaanse vluchteling van het Syrische platteland in Duitsland een billenknijper wordt is groter dan dat hij raketgeleerde of hersenchirurg wordt. Bovendien mocht de verdrinkingsdood van de kleine Aylan wel gebruikt worden om de poorten van Europa wagenwijd open te zetten maar niet worden geassocieerd met islamitisch geïnspireerd seksueel geweld.

Toch zie ik licht aan het einde van de tunnel want net als veertig jaar geleden kan ik weer lekker tegen heilige huisjes aan schoppen. Wat een genot voor kunstenaars, wat een genot voor provocateurs van welke discipline dan ook! Al die reeds genoemde idioten zijn als de dood voor humor en humor is dan ook het enige wapen waarmee je ze kan bestrijden. Humor waarbij alles is geoorloofd. Daarom roep ik uit volle borst: humorgestapo bedankt! Zonder jullie was dit vertoog er nooit gekomen. Dit stuk is overigens niet grappig bedoeld.