Spring naar de content

Boycot zoveel je wil, maar de Oscars zijn en blijven wit

Nog even over de huidskleur van de Oscar nominees. Voor het 88e jaar op rij is die te wit, een betreurenswaardig maar voorspelbaar gevolg van de samenstelling van de stemgerechtigden. Die zijn overwegend blank, man en pensioengerechtigd. In een brief belooft de president van de Academy (vrouw, Afro-Amerikaans) nieuwe leden die uiteenlopen in geslacht, ras, etniciteit en seksuele oriëntatie. Noem het een mooi gebaar, of noem het hardleersheid.

Gepubliceerd op: Geplaatst in de volgende categorieën:
Geschreven door: Kevin van Vliet

CZDXeCvUkAEeCHLDe Academy of Motion Pictures and Sciences is een honor society, een ereclubje voor de crème de la crème binnen het metier. Regisseurs, acteurs, scenaristen, dat soort vaklui. Nieuwe leden – ruim honderd per jaar – kunnen niet solliciteren, maar worden aangedragen door minstens twee bestaande leden. Ervaring en contacten in de Amerikaanse filmindustrie zijn een vereiste.

In de jaren zestig en zeventig rekruteerde de Academy wat af om de boel zo vitaal mogelijk te houden: jonge mannen uit het o zo blanke Hollywood. Die jongemannen werden grijs, en op wat ouderdomsvlekken na veranderde aan hun pigment weinig tot niets.

In 2012 wist The Los Angeles Times de demografische kenmerken van de Academy te onthullen. Van de 5.765 leden in 2012 was 94 procent blank, 77 procent man en de meest voorkomende leeftijd was 62.

Een jaar na die openbaring volgde de aanstelling van Cheryl Boone Isaacs als president van de Academy. Ze beloofde meer diversiteit en wierf 332 nieuwe leden. Een mooi gebaar, maar niet meer dan dat. De hashtag #OscarsSoWhite werd vorig jaar in het leven geroepen uit collectieve onvrede over de Oscarnominaties destijds en heroverde donderdag de sociale media.

Het als kardinaalsteken vermomde protest slaat op de afwezigheid van zwarte acteurs, actrices, regisseurs en scenaristen in de lijst van genomineerden. Aan hen overigens geen gebrek in filmjaar 2015. Ik zeg: Idris Elba in de Netflixfilm Beasts of No Nation en Samuel L. Jackson in Tarantino’s The Hateful Eight. Beiden ijzersterk. Straight Outta Compton, over de rapscene in het Californische Compton tijdens de jaren tachtig, en het boksdrama Creed kregen wél erkenning van de Academy; maar de genomineerden waren wit. Je kunt dan spreken van een deskundig maar ongelukkig oordeel. Je kunt ook een patroon herkennen.

Afgelopen maandag was het Martin Luther King Jr Day. Regisseur Spike Lee – nota bene genomineerd voor een Lifetime Achievement Award – en actrice Jada Pinkett Smith vierden mee door aan te kondigen niet bij de Oscaruitreiking op 28 februari te zijn. Ook documentairemaker Michael Moore sluit zich aan bij de boycot. Lang niet iedereen wil meer op het feestje van Cheryl komen.

De Academy moet representatief zijn voor de Verenigde Staten, lees je nu veel. Acteur Denzel Washington is een van de gelukkige 14 zwarte acteurs en actrices die een Oscar heeft ontvangen. (Het totaalaantal uitgereikte beeldjes ligt ergens boven de 300.) In 2001 stelde Washington tijdens  voor: ‘If the country is 12% black, make the academy 12% black.’ Hij slaat een belangrijke tussenstap over: Hollywood zelf.

President Boone Isaacs belooft meer etnische diversiteit in de Academy om een eind te maken aan de schijn van discriminatie. De strijd tegen discriminatie is een lastige, en nogal paradoxaal, want nu zullen de blanke bejaarde mannen het ontgelden.

Nee, wie een jury wil die representatief is voor het hier en nu, moet het systeem afbreken dat put uit het verleden. Een beetje transparantie zou een welkome eerste stap in de goede richting zijn.