Chelsea – Manchester United is niet meer dan het achterhoedegevecht van Guus & Louis
Is er iemand geweest die zijn verontschuldigingen aan Louis van Gaal heeft aangeboden? Volgens mij niet. Sterker nog, van het journaille mag Louis tot z’n voetbalpensioen in Manchester blijven zitten, dan valt er tenminste nog wat te lachen (en schrijven) in een wereld die steeds meer gedomineerd wordt door moeilijke pakken en dito pr-bureaus. Het zijn slechts de matige resultaten, die hun berichtgeving over het naderde vertrek van Louis verder kleuren.
Vrijdagmiddag was het weer eens raak tijdens de wekelijkse persconferentie van Louis. Na overwinningen op Derby County en Stoke City zei Van Gaal dat hij zijn elftal ‘sprankelend’ voetbal had zien spelen en dat Manchester United nog altijd meedoet om de titel. In werkelijkheid voert Manchester United, net als Chelsea – zondagmiddag tegenstanders van elkaar – niet meer dan een achterhoedegevecht.
Onderbroek
De enige vraag die de Engelse voetbalwereld momenteel bezighoudt is deze: kan koploper Leicester City, met Vardy, Mahrez, Kanté én die dartele Japanner ook echt kampioen worden? Niemand gelooft erin. Gary Lineker, een kind van Leicester, heeft aangekondigd dat hij de Match Of The Day in zijn onderbroek zal presenteren als het ook echt gebeurt. Dat het redelijk nietige Leicester mee zou doen in de top vier werd namelijk al op voorhand als onmogelijk beschouwd, laat staan dat ze zich konden mengen in de titelrace.
Maar voorlopig heeft Leicester City dus een redelijke voorsprong opgebouwd, onder leiding van een afgeschreven trainer (Ranieri) en lijkt niks onmogelijk. De directe concurrenten zijn Manchester City, Tottenham Hotspur en Arsenal. Manchester United (10 punten achter) en Chelsea (21 punten achter) doen niet mee en gaan ook niet meer meedoen, hoezeer Van Gaal ook in zijn kansen blijft geloven. De vierde plaats die ‘waarnemend wonderdokter’ Guus Hiddink zich bij binnenkomst als doel stelde, kon hij een paar weken later alweer gevoeglijk op zijn ronde buik schrijven.
Inwisselbaar
Op de bank bij Manchester United en Chelsea zitten volgend seizoen weer nieuwe managers, ondanks het nog één jaar doorlopende contract van ‘Ik Louis’, zoveel is nu al zeker. Naar verluidt is Chelsea-eigenaar Abramovich al akkoord met de huidige trainer van Juventes, Allegri, en wordt Van Gaal straks opgevolgd door de altijd even collegiale José Mourinho. Geld speelt, zoals bekend, geen enkele rol. Tussenpaus Guus en de verguisde Louis zijn figuranten in een wereld die ze zelf gecreëerd hebben. Inwisselbaar als ieder ander en daar worden ze vorstelijk voor beloond.
Come on Mourinho. #MourinhoToUnited #VanGaalOut
— Hafiz Bakhtiar (@hafiz_bakhtiar) 4 februari 2016
De supporters van Manchester United kennen geen gêne, die maken Van Gaal steevast uit voor rotte vis. Een kaartvriend van Louis zei vorige week dat de scheldkanonnades vanaf de tribunes hem slapeloze nachten bezorgen. Wat ook niet helpt is een speler als Guillermo Varela, die in een Uruguaanse krant wist te vertellen dat Van Gaal een ‘moeilijke persoonlijkheid’ heeft. En gevraagd naar zijn persoonlijke relatie met Van Gaal zei Hiddink dat het een ‘professionele’ is. “Het belang van de wedstrijd moet niet overschaduwd worden door de managers. De spelers moeten het doen.”
Schone prinsen
Als Leicester City geen kampioen van Engeland wordt, wie dan wel? Manchester City? Zou heel goed kunnen, onder leiding van stoomlocomotief Yaya Touré. Maar meer nog komt Arsenal in aanmerking, of liever gezegd, die twee schone prinsen op het Engelse modderbal: Alexis Sánchez en Mehmut Özil. Mijn persoonlijke voorkeur gaat uit naar Tottenham Hotspur. 2016 wordt het jaar van de oud-Ajacieden Jan Vertonghen en Toby Alderweireld, wilde ik net schrijven, ware het niet dat Vertonghen een week of zes uit de roulatie is. Kortom, de titelrace ligt volkomen open, de dans om de titel is wilder dan ooit.
Veel interessanter in ieder geval dan de gedevalueerde topper tussen Guus en Louis.
